RSF-in keçmiş qəddarlığı və Nuba sakinləri üçün dinc gələcək ümidləri
RSF tərəfindən əvvəllər hədəfə alınan insanlar üçün qəddar keçmişlə, Nuba Dağlarında həyata keçirilən kütləvi qətllərdən qısa müddət sonra yaranan hazırkı reallığı uzlaşdırmaq çətindir. Bu qətliamların bir çox şahidi və qurbanı Nuba ərazisindəki köçkün düşərgələrində yaşayır.
Huda Həmid Əhmədin acı səyahəti
Yeddi uşaq anası, 31 yaşlı Huda Həmid Əhməd, 2024-cü ilin yanvarında doğma şəhəri Habilaya RSF qüvvələrinin qəddar hücumundan bir neçə ay sonra, həmin ilin sentyabrında əl-Hilu düşərgəsinə çatıb. Huda yanvar hücumunu xatırlayaraq deyib: “Evlərə gəliblər, işgəncə verib, qarət edib, uşaqlarınızı öldürməklə hədələyiblər”.
Yalnız sərt dağ yolları ilə çatmaq mümkün olan Habila, əl-Hiludan təxminən 70 km (40 mil) uzaqlıqdadır və 2023-cü ildə müharibə başlayandan bəri Cənubi Kordofanda şiddətli döyüşlərin və etnik hədəfləmənin əsas mərkəzi olub.
Hudanın səyahəti heç də asan olmayıb. Habiladan qaçdıqdan sonra qısa müddət Kortalada məskunlaşsa da, sentyabr ayında RSF-in yeni hücumu və ərzaq tədarükünün tükənməsi səbəbindən yenidən qaçmağa məcbur olub. Əri, ilin əvvəlində, ilk hücumdan qısa müddət sonra əl-Hiluya gəlmişdi. O, Habiladakı torpaqları qarət edilib təhlükəsiz olmadığı üçün ailəsinə ərzaq göndərmək ümidi ilə əkinçiliklə məşğul olmaq istəyirdi. Ailə nəhayət payızda, Huda və uşaqlarının digər mülki şəxslərlə birlikdə Kortaladan qaçmasından sonra yenidən birləşib, lakin şahid olduqları travma hələ də davam edir.
Fatima İbrahimin itki və qaçış hekayəsi
52 yaşlı Fatimə İbrahim də ötən ilin yanvarında RSF döyüşçüləri ərini həbs etdikdən sonra Fayu kəndindən qaçıb. Qonşulardan əsgərlərin ərindən traktorunu satıb onlara pul verməsini tələb etdiyini eşitsə də, ərindən o vaxtdan bəri xəbər yoxdur. Cütlüyün yeganə övladı, 19 yaşlı qızları da itkin düşüb.
Səsi titrəyərək deyib: “Nə baş verdiyini bilmək belə istəmirəm”. O, qızların cinsi köləliyə aparılması barədə eşitdiyi hekayələrə işarə edərək əlavə edib: “Ən pislərindən qorxuram”.
Fatimə 82 yaşlı anası və mərhum bacısının üç uşağı – 10 və 12 yaşlı iki qız, habelə 17 yaşlı qardaşları ilə birlikdə qaçıb. Doqquz ay ərzində hücumlar nəticəsində yerdəyişməyə məcbur qalaraq kənddən kəndə səyahət ediblər. Nəhayət, əl sənayesi qızıl mədəninə çatıblar, burada qardaşı oğlu işləmək üçün qalıb, ailənin qalan hissəsi isə oktyabrda əl-Hiluya gəlib. Ailə qaçarkən anasının bud sümüyü bir yerdə sınıb; bu zədə sağalsa da, onun gəzmək üçün bastona və Fatimənin dəstəyinə möhtac olmasına səbəb olub.
Bəzi Nuba sakinləri şəxsi söhbətlərində ittifaqın sülh və ya ən azından daha çox müdafiə gətirəcəyinə ümid etdiklərini bildiriblər. Onlar bunu müharibə edən tərəflərin mülki şəxslərə hücumları və beynəlxalq humanitar yardımı illərdir əngəlləməsi fonunda qeyd ediblər.
Bir cavab yazın