Həbsdə Olan Ruslan İzzətlidən Cəmiyyətə Müraciət: Kürdəxanı Təcridxanasının Acı Hekayələri
III Respublika Platformasının qurucu üzvü, “Toplum TV işi” üzrə həbsdə olan Ruslan İzzətli Bakı İstintaq Təcridxanasından ictimaiyyətə məktub ünvanlayıb. Məktubda artıq iyirmi aydır saxlanıldığı Kürdəxanı Təcridxanasında eşitdiyi ürəkdağlayan insan hekayələrindən bəhs edib.
O, qeyd edir ki, burada hər bir insanın ağrılı bir taleyi var. Görkəmini itirmiş, soyğunçuluqda günahlandırılan, bədəni iflic olmasına baxmayaraq narkotik satışı ilə ittiham olunan və atasının cinayətinə görə cəzalandırılan övladların aqibətləri onu dərindən düşündürür. Cəsarətsizlik içində boğulan insanların hekayələrini dinlərkən, onların bu duruma düşmələrində özlərinin də payı olduğunu vurğulayır. O, əvvəlki müsahibələrində və yazılarında həmişə qeyd etdiyi kimi, haqsızlığa susmağın və seyrçi qalmağın növbəti qurban olmaqdan xilas etmədiyini təəssüflə bildirir. Çünki ədalət ilahəsi Femidanın tərəzisi itaətkar cəmiyyətdə çoxdan güclünün tərəfini tutaraq seçimini edib.
Rzayev Şücaət Ailəsinin Dramı
Bu acı hekayələrdən biri də Lerik rayonundan olan, lakin ailəsi ilə Bakıda yaşayan Rzayev Şücaət‘in taleyidir. İki oğlu və ağır onkoloji xəstəlikdən əziyyət çəkən həyat yoldaşı ilə birlikdə yaşayan bu şəxsin həyatı sosial şəbəkədə rastlaşdığı bir video ilə alt-üst olur. Ağaxanov Nəzirxan adlı bir şəxs uzun müddət sosial şəbəkələrdə talışlara qarşı nifrət və düşmənçilik aşılayan video çıxışlar edirmiş. Ailə başçısı və digər şəxslər bu təhqiramiz video çıxışlarla bağlı hüquq-mühafizə orqanlarına müraciət edirlər.
Haqsızlığa Qarşı Qiyam və Ağır Nəticələr
Rəsmi müraciətlərə baxmayaraq, hüquq-mühafizə orqanları heç bir tədbir görmür. Nəticədə, milli hisslərinin təhqir olunmasına emosional reaksiya verən Rzayev Şücaət, həmin şəxsi öz bildiyi şəkildə “cəzalandırır”. Hadisədən sonra hüquq-mühafizə orqanları dərhal işə qarışır və o, oğlu, həmçinin bir neçə dostu və yaxını ilə birlikdə həbs olunur. Məktubda qeyd olunur ki, əgər vaxtında Ağaxanov Nəzirxana Cinayət Məcəlləsinin 283-cü maddəsi ilə — milli, irqi və ya dini əsaslarla nifrət və düşmənçiliyin salınması üzrə cinayət işi açılsaydı, bu arzuolunmaz vəziyyət yaranmazdı.
Müharibə Veteranının Acı Qisməti
Məktubda atanın cinayətinə görə oğlunun cəzalandırılmasına toxunan Ruslan İzzətli, Şücaətin 24 yaşlı oğlu Kamranın hekayəsini danışır. Kamran İkinci Qarabağ müharibəsinin iştirakçısıdır və döyüşlərdə göstərdiyi igidliyə görə bir sıra medallarla təltif edilib. Müharibədən qayıtdıqdan sonra ağır xəstə anasının müalicəsinə dəstək olmaq üçün işə başlayır. İşdə olarkən atası haqqında xəbər alır.
Hadisədən sonra atası və azyaşlı qardaşı Muradla birlikdə bir çox yaxınları həbs olunur. Ailənin bütün yükü Kamranın üzərinə düşür: bir tərəfdə ağır xəstə ana, digər tərəfdə həbsdə olan ata və qardaş. Kamran hər həftə atasını və qardaşını ziyarət etməklə yanaşı, xərçəng xəstəsi olan anasının müalicəsinin dayanmaması üçün daha çox çalışır. Lakin onun dərdi bununla bitmir; iştirakçısı olmadığı cinayətə görə ittiham olunur və özü də həbs edilir. Artıq ananın həyat yoldaşı və hər iki oğlu həbsdədir. Yardıma ehtiyacı olan ana indi də həbsxana yollarında qalır.
Ədalətə olan İnamsızlıq və Vətən Oğlunun Fəryadı
Bir neçə ay sonra Kamranın azyaşlı qardaşı Muradın həbsqətimkan tədbiri ev dustaqlığı ilə əvəz olunur. Məktubda bu an xatırlanır: “Rzayev Şücaət korpusda mənə yaxınlaşdı, sevincdən gözləri parıldayırdı. Dediyi bir cümləni heç unutmuram: ‘Ruslan müəllim, ölüm və yaşam mübarizəsi aparan həyat yoldaşımın heç olmasa son anında bir övladı yanında olacaq’.” Səkkiz kvadrat metrlik kamerada iki övladı ilə həbs həyatı yaşayan atanın fəryadına Muradın ev dustaqlığına çıxması az da olsa məlhəm olur.
Kamran qardaşı haqqında verilən qərarla ədalətin tam bərpa olunacağına inamı artır. İştirakçısı olmadığı cinayət işinə görə həbs olunması ilə barışmayan gənc təqsirsizliyini sübut edəcək bütün faktları məhkəmə istintaqına təqdim edir. Hətta zərərçəkmiş tərəf belə cinayət günü Kamranın hadisə yerində olmadığını təsdiqləyir. Kamran və ailəsi inanırdı ki, məhkəmə sonda ona bəraət verəcək və o, haqq etdiyi azadlığa qovuşacaq. Lakin Kamranın məhkəməsi yekunlaşmaq üzrədir və gələn qeyri-rəsmi xəbərlər onda ədalətə olan inamı sarsıdıb. O, məhkəmənin onu haqq etdiyi azadlığa qovuşdurmayacağını düşünür.
Son görüşlərində Kamran Ruslan İzzətliyə çoxsaylı suallar ünvanlayır. Çarəsiz, ədalətə inamı sarsılmış gənc sanki suallarının cavabında təskinlik axtarırdı. “‘Ruslan müəllim, mən İkinci Qarabağ müharibəsində döyüşdüm. Otuz ilə yaxın davam edən ədalətsizliyə döyüşərək son qoyduq. Sizcə, Qələbənin beşinci ilini bayram edəcəyimiz bir dövrdə məni ədalətsiz qərarla üz-üzə qoyacaqlarmı?’” – bu suala məktub müəllifi cavab verə bilmədiyini bildirir. Məktubun sonunda dövləti idarə edənlərə müraciət edərək, vətən və bayraq eşqi ilə yaşayan bir gənci, uğrunda döyüşdüyü bayrağın asıldığı məhkəmədə ədalətsizliklə üz-üzə qoymamağa çağırır.
