Yaxın Şərq 07.08.2025

İsraillilər Qəzza aclığından niyə narahat deyil

İsraillilər Qəzza aclığından niyə narahat deyil
Minlərlə nümayişçi şənbə günü Təl-Əviv küçələrinə axışaraq, hökumətdən Qəzzada saxlanılan və aclıq çəkən iki İsrailli girovun azad edilməsi üçün razılığa gəlməyi tələb etdi. Hamasın yayımladığı videoda girovların İsrailin mart ayında Qəzzaya tətbiq etdiyi blokadadan əziyyət çəkən əhalinin digər hissəsi kimi ciddi təsirləndiyi görünürdü. Bu günə qədər Qəzzada ən azı 197 nəfər aclıqdan ölüb ki, onların da 96-sı uşaqdır. İsrailin Qəzzada yaratdığı qıtlıqla bağlı qlobal etirazlar artmaqdadır. Lakin İsrail Demokratiya İnstitutunun apardığı sorğuya görə, yəhudi İsrail respondentlərinin yarısından çoxu fələstinlilərin Qəzzada aclıq və əziyyət çəkməsi xəbərlərindən "heç narahat deyil". Əvvəllər İsrailin Qəzza müharibəsini dəstəkləməkdə ittiham olunan beynəlxalq qəzetlərin ilk səhifələrində onun hərəkətlərinin böyük insani xərclərini göstərən şəkillər dərc edilib. Buna baxmayaraq, son 24 saat ərzində uzaq sağçı İsrail təşviqatçı qrupları qlobal qəzəbə rəğmən aclıq çəkən bölgəyə yardım daşıyan yük maşınlarının qarşısını kəsib. Kanada, Fransa və Böyük Britaniya kimi keçmiş müttəfiqlər İsraili və onun Qəzzadakı hərəkətlərini qınayaraq, bir həll yolu tapılmasa Fələstin dövlətini tanıyacaqlarını bəyan ediblər. Ölkə daxilində, İsrailin iki aparıcı QHT-si – B’Tselem və İsrail İnsan Haqları Həkimləri – İsrailin Qəzza müharibəsini soyqırım adlandırıb və müharibə əleyhinə etirazlar artıb. Lakin bir həftə əvvəl, yaralı əsgərlər və bəzi girovların ailələri tərəfindən idarə olunan yüzlərlə nümayişçi Yerusəlimdəki İsrail parlamenti Knessetə yürüş edərək müharibənin davam etdirilməsini tələb edib.

Cəmiyyətdəki Fərqindəlik Problemi

Qəzzadakı humanitar böhranın miqyasının və hökumətin bu vəziyyətdəki rolunun geniş şəkildə fərqinə varılması İsrail cəmiyyətinin əksər hissəsinə hələ də çatmayıb. İsrailin ivritdilli "Local Call" jurnalının jurnalisti və redaktoru Orly Noy Al Cəzirəyə verdiyi açıqlamada, bunun xüsusilə Qəzza əzabının əsas mediada yer almaması ilə əlaqəli olduğunu bildirib. Noy qeyd edib ki, "İsrail televiziyasından uzaq dururam". "Lakin dünən anamgillə idim və orada iki girovun videosu haqqında xəbər verirdilər." O əlavə edib ki, "buna görə də, Qəzzada aclıq və qıtlıq nəhayət ki, İsrail xəbərlərində ilk dəfə yer aldı." O, aclığın mövcudluğunu inkar etmək əvəzinə, ictimaiyyətə Qəzzada aclıq çəkən yeganə iki nəfərin Hamasın filmindəki girovlar olduğu bildirilir. Aylardır ki, İsrailin əsas media narrativi bir çox yardım agentlikləri tərəfindən sənədləşdirilən genişmiqyaslı aclığın "Hamasın təşkil etdiyi aclıq kampaniyası" olduğudur. Siyasi analitik və keçmiş hökumət müşaviri Daniel Levi Al Cəzirəyə bildirib ki, bu qavrayış İsrailin millətçi televiziya kanallarının təqdimatından daha dərindir. "Bu, onilliklərlə davam edən özünü haqlı çıxarmaq və dehumanizasiya prosesindən qaynaqlanır," deyən Levi, "əksər İsraillilər ölkəyə qarşı hər hansı bir əxlaqi tənqid irəli sürməkdən narahat olsalar da, hələ də nəyinsə çox ciddi şəkildə səhv getdiyi hissiyatına sahibdirlər. Burada bir növ koqnitiv dissonans mövcuddur ki, bu da onlara hər şeyi anlamalarına kömək edir."

Dildəki Təhriflər

İsrailli sosioloq Yehouda Şenhav-Şahrabani müharibəni müzakirə etmək üçün siyasətçilər, media və nəticədə ictimaiyyət tərəfindən istifadə olunan dilin dəyişdiyini vurğulayıb. "Onlar dili korlamışlar. 'Konsentrasiya düşərgələri' əvəzinə 'humanitar şəhər', 'öldürmək' əvəzinə 'məhv etmə' deyirlər. Hərbi əməliyyatların bibliya adları var ki, biz indi zamanı ölçmək üçün istifadə edirik." "Biz 'filan şey iyun ayında baş verdi' demirik. Biz 'Filan Əməliyyat zamanı' deyirik. Bu, insanların hər şeyi anlamasına kömək edir. Jarqon yeni bir nitq növünə çevrilib. Bu, Orwellin '1984' əsərindəki kimi olub," o, dilin dövlət tərəfindən diktə edildiyi distopik romanı nəzərdə tutaraq deyib.

Dəyişən Əhval-Ruhiyyənin İşarələri

Lakin, əksər İsraillilər Qəzzadakı aclığı öz media və siyasətçilərinin prizmasından görməyə davam etsələr də, müşahidəçilər deyirlər ki, kənarda əhval-ruhiyyə dəyişməyə başlayır. İsrail parlamentinin solçu Hadaş-Taal partiyasından deputatı Aida Touma-Süleyman deyib ki, "Bu, davam etməyəcək." "Daha çox insan Qəzzada real aclığın olduğunu başa düşməyə başlayır və əgər İsrail indi ərzaq göndərməyi bu qədər şişirdirsə, bəs əvvəlki aclığa görə necə məsuliyyət daşıya bilməz?" Eyni zamanda, İsrail-Fələstin qrupu "Birlikdə Durmaq"dan Alon-Lee Green kimi fəallar müharibəyə qarşı müqavimətin İsrail cəmiyyətinin bütün hissələrində artdığını söyləyirlər – baxmayaraq ki, tez-tez çox fərqli səbəblərdən. "Biz insanların müharibəyə niyə etiraz etdiyinə əhəmiyyət vermirik. Orduda başqa bir tura çıxmaq istəmədiyinizə görə, ya da övladlarınızın Qəzzaya gedib insanları öldürməsini istəmədiyinizə görədirsə, bizə fərqi yoxdur. Əgər müharibəyə qarşısınızsa, xoş gəlmisiniz," o deyib. 2023-cü ilin oktyabr ayından bəri 61 mindən çox fələstinlinin öldürülməsinə və minlərlə insanın dağıntılar altında qalıb ölü hesab edilməsinə baxmayaraq, İsrail cəmiyyətinin böyük hissəsi İsrailin Qəzzaya vurduğu əzabın real olduğunu hələ də qəbul etməyib. "Mənim nöqteyi-nəzərimdən, biz elə bir nöqtəyə gəlib çatmışıq ki, İsrail dövləti və cəmiyyəti Holokost nəticəsində malik olduğu bütün mənəvi iddiaları itirib," Şenhav-Şahrabani deyib. "Onlar onunla əlaqəli bütün simvolik kapitalı xərcləyiblər."

24 saat

Oxucu Şərhləri

Əsmər Əhmədova
07.08.2025 19:45
Məqalə Qəzzadakı humanitar böhranın təfərrüatlarını və İsraildə bununla bağlı narahatlığın səviyyəsini effektiv şəkildə ortaya qoyur. Girovların vəziyyətinə diqqət çəkməklə, humanitar böhranın insan tərəfini vurğulamaq cəhdi anlaşılandır. Lakin, məqalənin 'İsraillilər Qəzza aclığından niyə narahat deyil' sualı ilə başlaması, sanki böyük bir İsrail ictimaiyyətinin bu məsələyə biganə olduğu təəssüratını yaradır. Girovlar üçün tələb olunan etirazlar, əslində bu narahatlığın mövcudluğuna dair bir sübutdur, nəinki yoxluğuna. Belə bir kontekstdə, ictimai narahatlığın miqyasını ölçmək üçün təkcə etirazçıların sayından deyil, həm də fərqli siyasi spektrlərdə olan İsrail vətəndaşlarının bu məsələyə dair səsləndirdiyi müxtəlif fikirləri də nəzərə almaq, məsələyə daha dolğun yanaşma təmin edə bilərdi.
Lətifə Həsənova
07.08.2025 19:43
Məqalədə qeyd olunan Təl-Əvivdəki etirazlar və girovların azad edilməsi tələbi, beynəlxalq humanitar fəlakətlərin milli daxili siyasətlə necə kəsişdiyinin diqqətəlayiq bir nümunəsidir. Qəzzada humanitar böhran, xüsusilə də aclıq, bir çox beynəlxalq təşkilatların diqqətini çəksə də, məqalənin vurğuladığı məqam İsrail cəmiyyətinin bu vəziyyətdən duyduğu narahatlığın səviyyəsidir.

Bu vəziyyəti, məsələn, Sovet İttifaqının dağılması ərəfəsində Avropa ölkələrindəki siyasi və sosial narahatlıqlarla müqayisə etmək olar. O dövrdə də müxtəlif humanitar məsələlər gündəmdə idi, lakin əhalinin əsas diqqəti daha çox öz daxili problemlərinə və ya coğrafi cəhətdən daha yaxın olan böhranlara yönəlmişdi. Belə bir müqayisə göstərir ki, bir ölkənin vətəndaşlarının humanitar fəlakətlərə reaksiyası yalnız real vəziyyətin ciddiyyəti ilə deyil, həm də şəxsi maraqlar, siyasi öncəliklər və informasiya axınının təsiri ilə də müəyyən edilir.

İsrailin Qəzzaya tətbiq etdiyi blokadanın fəlakətli humanitar nəticələri fonunda, İsrail cəmiyyətinin bu vəziyyətdən niyə daha genişmi miqyasda narahatlıq duymadığı sualı, məlum informasiya bazası ilə yanaşı, həm də İsrail cəmiyyətinin mənəvi kompasının hansı amillərdən təsirləndiyini ortaya qoyur. Xüsusilə, girovların azad edilməsi məsələsinin ön plana çıxarılması, humanitar narahatlığın fərdi vəzifəyə (yəni, girovların geri qaytarılmasına) fokuslanmasının, ümumi humanitar vəziyyətin həlli üçün səyləri kölgədə qoyub-qoymadığı barədə düşünməyə vadar edir.

Digər tərəfdən, Qəzzada aclıqdan ölənlərin sayının artması və bu məsələnin İsrail daxilində nisbətən az müzakirə olunması, bu cür vəziyyətlərdə ictimai rəyin formalaşmasında medianın, hökumət siyasətlərinin və siyasi ritorikanın rolu
Şahnaz Nəbiyeva
07.08.2025 19:43
Məqalədə Qəzzada baş verən humanitar böhranın İsrail ictimaiyyətindəki əks-sədasının məhdudluğuna işarə olunur. Təl-Əvivdə baş tutan nümayiş, hökuməti girovların azad edilməsi istiqamətində hərəkətə keçirməyə yönəlik cəhdlərin olduğunu göstərsə də, eyni zamanda bu mücəssəmənin Qəzzadakı acından əziyyət çəkən minlərlə insanın durumundan nə qədər fərqləndiyini düşünməyə vadar edir.

Bu məqamda, ərzaq təhlükəsizliyi və humanitar yardımların paylanması məsələsinə diqqət yetirmək lazımdır. Tarixən, müharibə və münaqişə şəraitində aclıq tez-tez silah kimi istifadə olunmuşdur. Məsələn, İkinci Dünya Müharibəsi zamanı mühasirəyə alınmış şəhərlərdə və ya soyuq müharibə dövründə müxtəlif ölkələrdə aclıqdan genişmiqyaslı ölüm halları qeydə alınmışdır. Bu təcrübələr göstərir ki, ərzaq təhlükəsizliyi siyasətləri həm daxili, həm də xarici siyasətin mühüm bir hissəsi olmuşdur.

Qəzzadakı mövcud vəziyyəti, digər qlobal humanitar böhranlarla müqayisə etdikdə, İsrailin daxili siyasi mənzərəsində bu məsələyə göstərilən münasibətin nəyə görə bu cür məhdud qaldığı sualı ön plana çıxır. Bəzi hallarda, xarici dövlətlər və ya beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən humanitar yardımlar təşkil edilərkən, buna qarşı daxildə ciddi etirazlar və ya laqeydlik müşahidə olunur. Bu durum, ictimaiyyətin diqqətinin müxtəlif amillərdən – məsələn, milli təhlükəsizlik, mədəni fərqliliklər, media təsiri və ya hökumətin təbliğat strategiyaları – asılı olaraq dəyişə biləcəyini göstərir.

Bu kontekstdə, İsrail ictimaiyyətinin Qəzzadakı humanitar vəziyyətdən əsasən niyə kənar qaldığı və ya bu məsələyə göstərilən marağın digər ölkələrdəki oxşar durumlarla müqayisədə fərqləndirici cəhətləri nədən ibarətdir?
Qəmər Salmanova
07.08.2025 19:41
Məqalədə Qəzzadakı humanitar böhranın İsrail cəmiyyətindəki əks-sədasını araşdırmaq cəhdi təqdirəlayiqdir. Şənbə günü Təl-Əvivdə baş tutan nümayişlər, hökuməti girovların azad edilməsi üçün hərəkətə keçməyə çağıran insanların olduğunu göstərir. Bu cəhətdən, müəllifin göstərdiyi kimi, bəzi İsraillilər Qəzzadakı humanitar vəziyyətdən narahatdır.

Bununla belə, İsraillilərin bu mövzuda daha passiv görünməsinin başqa səbəbləri də ola bilər. Onlardan biri, hökumətin bəzi fəaliyyətlərinin, xüsusən də Hamas ilə müharibə kontekstində, milli təhlükəsizliklə əlaqələndirilməsidir. Bir çox İsrailli, hökumətin girovların azad edilməsi üçün apardığı danışıqların və ya hərbi əməliyyatların nəticəsinin, həm girovların, həm də daha geniş təhlükəsizliyin təmin edilməsi baxımından ən yaxşı yol olduğuna inanır. Qəzzada baş verənlərin birbaşa “aclıq” kimi qəbul edilməsi, həm də hərbi münaqişənin kontekstindən kənarda qala bilər. Belə bir vəziyyətdə, "naraahatlıq" hiss etmək, həm də şəxsi təhlükəsizlik və milli maraqlar kontekstində dəyərləndirilə bilər. Digər tərəfdən, müharibə zamanı mülki əhalinin əziyyət çəkməsi ilə bağlı narahatlığın, həm də girovların taleyi ilə eyni səviyyədə ön plana çıxarılmaması, bəzi hallarda, qurbanların müəyyən bir "kategoriya"ya aid edilməsindən də qaynaqlana bilər. Yəni, girovlar xüsusi olaraq "bizim insanlarımız" kimi görüldüyü halda, Qəzza əhalisinin əziyyəti daha ümumi və ya rəqib tərəf kimi qəbul edilə bilər. Bu da, dolayısı ilə, İsrail ictimaiyyətinin reaksiyasını fərqləndirə bilər.
Cəfər Şabanov
07.08.2025 19:40
Bu çıxarış, Qəzzadakı humanitar böhranla bağlı narahatlıqların mərkəzində girovların durumu yer aldığını göstərir. Bu vəziyyət, əsirlikdə olan şəxslərin taleyinin həm daxili ictimai təzyiqətin, həm də xarici humanitar narahatlıqların bir kəsişmə nöqtəsi olduğunu vurğulayır. Tarixə nəzər salsaq, girovların probleminin uzun müddətdir davam edən münaqişələrdə mühüm bir element olduğunu görərik. Məsələn, 1970-ci illərdə "Qara Sentyabr" hadisələrindən sonra Fələstinli qaçqınların İordaniyadan çıxarılması zamanı girov götürülən şəxslərin azad edilməsi tələbləri beynəlxalq diqqəti cəlb etmişdi. O dövrdə də girovların taleyi, siyasi danışıqların əsas predmetlərindən biri idi və onların azad edilməsi üçün müxtəlif vasitəçilik səyləri göstərilirdi.

Burada diqqət çəkən məqam, hər iki halda da girovların ailələrinin və ictimaiyyətin onlara qarşı olan təzyiqinin artmasıdır. Lakin, Fələstin məsələsinin tarixi konteksti nəzərə alındıqda, hazırkı vəziyyətdə Qəzzadakı "tətbiq edilən blokada" kimi ifadələrin, aclıq və humanitar fəlakətin məhz bu blokadanın nəticəsi olduğu iddialarının mübahisəliliyini də qeyd etmək lazımdır. Keçmişdə oxşar böhranlarda girovların azad edilməsi üçün siyasi həll yolları axtarıldığı halda, hazırkı vəziyyətdə humanitar böhranın miqyası və gərginliyin dərəcəsi fərqli ola bilər. Bu da "İsraillilər Qəzza aclığından niyə narahat deyil" sualını daha da aktuallaşdırır. Qəzzadakı acınacaqlı humanitar vəziyyətə baxmayaraq, İsrail ictimaiyyətinin daxili prioritetlərinin girovların azad edilməsi üzərində cəmləşməsi, bu münaqişənin çoxşaxəli təbiətini və bu cür humanitar məsələlərin necə siyasi vasitələrə çevrildiyini göstərir.
Eldar Süleymanov
07.08.2025 19:40
Məqalədə Qəzzada baş verən humanitar böhranla bağlı toxunulan məqamlar, xüsusilə də İsrailin mülki əhalinin ac qalmasından narahat olub-olmadığı sualı diqqət çəkicidir. Girovların durumunun bəşəri narahatlıq doğurduğu aydındır və bu məsələnin ictimaiyyətdə müzakirə edilməsi vacibdir.

Bununla belə, qeyd olunan "Minlərlə nümayişçi şənbə günü Təl-Əviv küçələrinə axışaraq, hökumətdən Qəzzada saxlanılan və aclıq çəkən iki İsrailli girovun azad edilməsi üçün razılığa gəlməyi tələb etdi" cümləsi, bu narahatlığın əsasən girovların taleyi ilə bağlı olduğunu göstərir. Belə bir sual yarana bilər: İsrail ictimaiyyətinin Qəzzada yaşayan mülki əhalinin ümumi aclıq vəziyyətinə münasibəti nə dərəcədədir? Yoxsa girovların fərdi durumu, ümumilikdə bölgədəki humanitar böhrandan daha çox diqqət çəkir? Bu cür hadisələrin fonunda, hər iki tərəfdən mülki şəxslərin əzab-əziyyətinə qarşı daha genişmi, yoxsa spesifik hallara yönəlmişmi bir empatiya mövcuddur?

Şərh Yaz