Qəzzada ölüm: Anidən yox, parça-parça

Əlcəzirə müxbiri Məhəmməd Nofalın və həmkarlarının qətli xəbərini eşidəndə ilk ağlıma bacısı Canat gəldi. Onu Gəzzadakı İslam Universitetindən tanıyırdım; o, rəqəmsal media oxuyan, gülərüz, nəzakətli bir qız idi və onlayn mağaza işlədərək qız aksesuarları satırdı.

Qardaşının şəhid olması xəbərini alanda artıq ailə üzvlərinin bir neçəsini itirmişdi. Onun çəkdiyi dağıdıcı ağrını düşündüm. Canatın hekayəsi, son iki ilə yaxın müddətdə üzv-üzv, yavaş-yavaş ölümə məhkum olan saysız-hesabsız Fələstinli ailələrin taleyini necə əks etdirdiyini xatırladım.

Canatın Dözülməz Ağrısı

Canat üçün sevdiklərini itirməyin ağrısı dözülməz hala gəlib. “Bir az nəfəs ala bildiyimizi düşündükcə, növbəti itki bizi yenidən eyni zülmətə qaytarırdı. Qorxu artıq keçici bir hiss deyil, həyatımızın hər küncündən bizi izləyən daimi bir yoldaşdır. İtki varlığımızın bir hissəsi olub, kədər isə gündəlik həyatın hər təbəssümündə və hər uzun sükutunda yerini alıb,” o, mənə bildirdi. Onun sözləri burada, Gəzzada saysız-hesabsız ailələrin əzabını əks etdirir.

Dəhşətli İtkilər Silsiləsi

Bu dəhşətli silsilə 2023-cü il oktyabrın 30-da, müharibənin başlamasından cəmi üç həftə sonra, Cəbəliyyədəki Canatın ailə evini raket vurması ilə başlayıb. Canat və bacı-qardaşları sağ qalsalar da, Məhəmməd ciddi xəsarət almışdı. Xalası və dayısı həlak olmuşdu. Bu hücum, minlərlə Fələstinli ailələrin başına gələn hadisələrin başlanğıcı idi.

2024-cü il iyunun 22-də anası Münirə dünyasını dəyişdi. O, qohumlarına baş çəkərkən İsrail ordusu ərazini bombalayıb. Münirə qəlpə yarası almışdı; xəstəxanaya sağ çatdırılsa da, 39 saat sonra həyatını itirib. Ardınca, 2024-cü il avqustun 10-da İsrail Əş-Şifa Xəstəxanası yaxınlığındakı media çadırını bombalayıb, Canatın qardaşı Məhəmmədi və daha altı jurnalisti öldürüb. Bundan bir müddət sonra, 2024-cü il oktyabrın 7-də, Canatın böyük qardaşı Ömər bombalanmış evdən yaralıları xilas etməyə çalışarkən şəhid olub; İsrail ordusu eyni məntəqəyə təkrar zərbə endirərək onu öldürüb.

Hazırda Canatın yanında yalnız atası Riyad, qardaşı İbrahim və bacıları Ola, Hədil, Hənan qalıb. Bu itkilər, Gəzzadakı hər bir ailənin yaşadığı faciənin göstəricisidir.

“Böyük qardaşım Ömər dünyasını dəyişəndə atamızın ah çəkib “İlahi, belimi qırdın” dediyini eşitdik,” Canatla əlaqə saxlayanda o, mənə belə söylədi. O, sözünə davam edərək dedi: “Anamız Münirəni itirəndə atam xırıltılı səslə “Biz məhv olduq” dedi. Jurnalist qardaşım Məhəmməd şəhid olanda isə heç nə demədi. Qışqırmadı, ağlamadı, bir kəlmə də olsun dilə gətirmədi. Bax o zaman qəlbimə qorxu doldu… Qorxdum ki, susqunluğu onu əbədi olaraq sarsıda bilər. Kədərindən çox, onun sükutundan qorxdum.” Məhəmməd şəhid olduqdan sonra Canat qardaşı İbrahimi jurnalistika fəaliyyətini dayandırmağa inandırmağa çalışdı, çünki ondan qorxurdu. O, özünü, atasını və bacılarını dolandıracaq sonuncu idi. Lakin İbrahim imtina edərək, “Bizə Allahın yazdığından başqa heç nə olmayacaq” dedi. O, şəhid qardaşının və həmkarlarının irsini davam etdirmək istədiyini söylədi.

Ailələrin Məhvinə Dair Ümumi Mənzərə

Hökumətin Media İdarəsinin məlumatına görə, 2024-cü ilin mart ayına olan məlumata görə, 2200 Fələstinli ailələr mülki qeydiyyatdan tamamilə silinib, onların bütün üzvləri həlak olub. 5120-dən çox ailədə isə yalnız bir üzv qalıb. Bu rəqəmlər, Fələstinli ailələrin məruz qaldığı misli görünməmiş fəlakəti əks etdirir. Hər bombardman dalğası ilə Fələstinli ailələr davamlı olaraq yox olma təhlükəsi altındadır.

Mənim öz qohumlarım da mülki qeydiyyatdan silinib. Atam Qəssanın geniş ailəmizin böyük bir qolunu təşkil edən səkkiz əmisi oğlu vardı – Məhəmməd, Ömər, İsmayıl, Firas, Xalid, Abdullah, Əli və Marah. Müharibə başlayandan sonra onları bir-bir itirməyə başladıq. Hər itki yeni bir boşluq yaradırdı, sanki təkrar edən kədər spiralına çəkirdik. Hazırda yalnız Ömərin və İsmayılın həyat yoldaşları və onların iki övladı qalıb. Atam bu böyük ağrını sakitcə, kədərini dərinliklərində gizlədərək daşıyır.

Gəzzadan Növbəti Köç

Bu gün Gəzzanın şimalında növbəti İsrail hücumu ilə üzləşirik. Ötən il İsrailin hücumu on minlərlə insanın həyatına son qoydu. Cənuba doğru məcburi köçkünlüyə müqavimət göstərənlər ağır bədəl ödədilər. Bu vəziyyət, Fələstinli ailələr üçün davamlı bir sınağa çevrilib. Gəzzadakı insanlar üçün məcburi köçkünlük dəhşətli bir reallığa çevrilib.

Sevdiklərini itirənlərin çoxu bu dəhşəti bir daha yaşamaq istəmir. Keçən il ailəm şimalda qaldı, lakin indi tükənmişik. Yaşadığımız bombardmanlardan, ölümdən və terrordan bezmişik. Bu dəfə yola düşəcəyik. Cəbəliyyədəki yarı-dağılmış evlərini qürurla qoruyan Canatın ailəsi də getməyə məcbur qalacaq. Heç bir insanın dözə bilməyəcəyi vəhşilikləri yaşamışıq. Daha artıq ölümə tab gətirə bilmərik.

24 saat