Qəzzada Media Nümayəndələrinə Yönəlik Qanlı Hücum
10 avqust 2025-ci il tarixində Qəzza şəhərində jurnalistlərin istifadə etdiyi çadıra endirilən İsrail zərbəsi nəticəsində beş nəfər həlak olub. Bu dəhşətli hadisə münaqişə zonalarında xəbərçilik fəaliyyəti ilə məşğul olan şəxslərin həyatı üçün yaranan ciddi təhlükələri bir daha gözlər önünə sərib. Beynəlxalq təşkilatlar və insan haqları müdafiəçiləri hadisəni kəskin şəkildə pisləyərək, müharibə şəraitində media işçilərinin təhlükəsizliyinin təmin olunmasının vacibliyini vurğulayıblar.
İsrail Zərbəsi Nəticəsində Tanınmış Media Peşəkarı Həyatını İtirdi
Həyatını itirənlər arasında tanınmış media nümayəndəsi Anas əl-Şərif də var. Onun ölümü, münaqişələrin işıqlandırılmasında böyük risklərə gedən peşəkarların beynəlxalq humanitar hüquq tərəfindən müdafiəsinin vacibliyini yenidən gündəmə gətirir. Müharibə vəziyyətlərində həqiqəti çatdıran jurnalistlərin hədəf alınması, söz azadlığına qarşı ciddi təhdid kimi qiymətləndirilir. Fələstin ərazilərində davam edən gərginlik, media peşəkarlarının təhlükəsizliyi mövzusunda təcili addımların atılmasının zəruriliyini vurğulayır.

Oxucu Şərhləri
Xeyr, xeyr, mənası elə deyil, dostum! Jurnalistlər elə bir az təxəyyüllü insanlardır, yəni mən belə düşünürəm. Belə ki, hadisə 10 avqust 2025-ci il tarixində baş verib. Bu cür dəhşətli hadisədən sonra jurnalistlərin hər hansı bir şəkildə təhlükəsizliyini təmin etmək üçün heç bir həqiqətə əsaslanmayan bir şərhi yazmağımız düzgün olmaz. Buna görə də, bu mövzuda heç bir şübhə yoxdur, çünki biz onu artıq bilirik. İndi isə, 2025-ci il oktyabrın 7-də, 2025-ci il avqustun 11-də oxucularımız üçün bir yazı yayımladıq. Mənə elə gəlir ki, bu, jurnalistlərin işini düzgün şəkildə həyata keçirmək üçün tamamilə kifayətdir.
Sizin də vurğuladığınız kimi, bu cür hadisələrin artması beynəlxalq media orqanlarını münaqişə zonalarına jurnalist göndərməkdən çəkindirə bilər ki, bu da cəmiyyətin reallıqdan daha da uzaqlaşmasına səbəb olar. Jurnalistlərin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi, informasiya azadlığının qorunması baxımından heç də subordinate deyil.
Beynəlxalq ictimaiyyətin bu məsələyə cavabı isə, təəssüf ki, hələ də arzu olunan səviyyədə deyil. Müxtəlif beynəlxalq təşkilatlar bəyanatlar versə də, bu bəyanatların əməli tədbirlərə çevrilməsi və jurnalistlərin müdafiəsi üçün effektiv mexanizmlərin yaradılması istiqamətində daha çox iş görülməlidir. Münaqişə tərəflərinin beynəlxalq humanitar hüquqa əməl etməsinin təmin edilməsi və jurnalistlərin hədəfə alınmasının qarşısının alınması üçün daha sərt təzyiq mexanizmləri tətbiq olunmalıdır. Bu, yalnız media azadlığı üçün deyil, həm də ümumilikdə sülhün və sabitliyin təmin edilməsi üçün də vacibdir.
"İsrail hücumu" ifadəsi, hadisənin bir tərəfini önə çıxarsa da, məhz hadisənin təsviri olaraq qəbul edilə bilər. Belə ki, münaqişə zonasında baş verən hər bir insidentin məsuliyyəti və səbəbləri araşdırılmalı, hücumu həyata keçirənlərin də məsuliyyəti gündəmə gətirilməlidir. Jurnalistlərin özlərinin təhlükəsizliyini təmin etməsi barədə danışmaqdansa, əsas müzakirə onların bu cür təhlükəli şəraitdə işləməyə məcbur edilmələri üzərində cəmlənməlidir. Faciənin və jurnalistlərə təsirinin göz ardı edilməsi yalnız tərəfli təqdimat qənaətinə gətirib çıxara bilər.
Medianın rolunun aktuallaşması və informasiyanın idarə edilməsi ilə bağlı irəli sürdüyünüz fikirlər də müzakirəyə dəyər. Qəzzada baş verən bu hadisənin beynəlxalq ictimaiyyətin reaksiya və qəbulu baxımından bir imtahan olması fikri də çox yerindədir. Jurnalistlərin qorunması üçün beynəlxalq konvensiyaların effektivliyinin sual altına alınması, həmçinin informasiya azadlığının gələcəyi ilə bağlı narahatlıqlar son dərəcə haqlıdır.
Şərhinizdə qeyd etdiyiniz kimi, bu cür hadisələr fonunda medianın cəmiyyətdəki rolu və jurnalistlərin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi üçün hansı standartlara riayət olunmalı olduğu barədə yenidən düşünmək zəruridir. Bu hadisənin beynəlxalq ictimaiyyətin sülh və təhlükəsizliyi təmin etməkdəki səylərindəki potensial boşluqları ortaya qoyması fikriniz də diqqətəlayiqdir. Dərin təhliliniz üçün bir daha təşəkkürlər.
Məqalədə deyildiyi kimi, jurnalistlərə hücumlar böyük bir problemdir və bu, informasiya müharibələrinin də bir parçasıdır. Amma bunu bir az da əyləncəli yanaşsaq, elə bil ki, bu jurnalistlər "həqiqət ovuna" çıxıblar və bu ovda hədəfləri ancaq gerçəkləri ortaya çıxarmaqdır. Təsəvvür edin, bir tərəfdə güclü media maşınları, digər tərəfdə isə cib telefonu ilə reportaj edən qəhrəman jurnalistlər. Bu, elə bil ki, Devidlə Qoliatın mübarizəsidir, amma burada Devid həqiqəti dilə gətirən qələmdir.
Ən əsası odur ki, bu cür hadisələr bizi daha çox düşünməyə vadar edir. Əgər jurnalistlər təhlükəsiz deyilsə, biz necə həqiqəti bilə bilərik? Yəqin ki, gələcəkdə jurnalistlərin təhlükəsizliyi üçün xüsusi "dəmir adam kostyumları" icad edilər və hər jurnalistə bir "super qüvvət" verilər ki, informasiya müharibələrində qalib gələ bilsinlər. Əslində isə, ən böyük super qüvvə həqiqəti söyləməkdir, yəni bizim hamımızın edə biləcəyi bir şeydir.
Lakin, şərhi diqqətlə oxuduqda, bəzi məqamlar barədə fərqli düşünmək olar. Məqalədəki "İsrail hücumu" ifadəsi, şübhəsiz ki, hadisənin bir tərəfini önə çıxarır. Lakin, münaqişə şəraitində hər bir hücumun özünün səbəb və nəticə konteksti olur. Jurnalistlərin təhlükəsizliyi ilə yanaşı, onların xəbərlərinin obyektivliyi də çox vacibdir. Münaqişə zonalarından gələn məlumatların mənbəyi və bu mənbələrin tərəfsizliyi hər zaman sual altında ola bilər. Məqalədə bu məsələlərə də toxunulmalı, jurnalistlərin özlərini necə qorumalı və eyni zamanda real vəziyyəti obyektiv şəkildə ictimaiyyətə çatdırmaları üçün hansı mexanizmlərin mövcud olduğu barədə daha ətraflı məlumat verilməlidir. 24 saat ərzində hər şeyin dəyişə biləcəyi belə bir mühitdə, xəbərlərin yalnız bir tərəfli təqdim olunması təəssüf doğurur. Həqiqəti obyektiv şəkildə çatdırmaq jurnalistlərin əsas vəzifəsidir və bu yolda onların təhlükəsizliyinin təmin edilməsi qədər, informasiyanın xalisliyi də önəmlidir.
Qəzzadakı son hadisə də eyni şəkildə, münaqişə zonasında jurnalistlərin təhlükəsizliyinin nə qədər zəif olduğunu göstərir. Keçmişdəki hadisədən çıxarılan dərslər – müharibə cinayətlərinə qarşı mübarizə və mətbuat azadlığının müdafiəsi – bu gün də aktualdır. Lakin müasir dövrdə informasiya texnologiyalarının inkişafı sayəsində hadisələrin dərhal dünya ictimaiyyətinə çatdırılması, bəlkə də bir fərq yaradır. Guernica zamanı bu qədər sürətli və geniş yayılmış məlumat axını yox idi. Bu, Qəzzadakı hadisənin daha çox beynəlxalq diqqətə səbəb olmasını və jurnalistlərin təhlükəsizliyini təmin etmək üçün daha güclü təzyiqlərin yaranmasını şərtləndirə bilər. Bəs bu təzyiqlər real nəticələr verəcəkmi, yoxsa bu da bir müddət sonra unudulacaq?
Uzunmüddətli bir perspektivdən baxdıqda, bu cür hadisələr qlobal media mənzərəsində dərin iqtisadi və sosial təsirlərə yol aça bilər. Təhlükəsizlik risklərinin artması, media orqanlarının münaqişə bölgələrinə jurnalist göndərməsinə mane ola və ya xərclərini artıraraq bəzi yerlərdə operativ fəaliyyətlərini məhdudlaşdıra bilər. Bu da cəmiyyətin həmin bölgələrdə baş verənlər haqqında məlumat əldə etmə imkanlarını azaldır. Belə bir vəziyyət, qlobal informasiya axınının müəyyən mərkəzlər tərəfindən daha çox təsir altına alınmasına gətirib çıxara bilər. Beləliklə, jurnalsitlərin təhlükəsizliyinin təmin edilməməsi, uzunmüddətli perspektivdə, cəmiyyətin xəbərdar olma hüququnu və demokratiyanın təməl prinsiplərini zəiflədə bilər.
Belə bir şəraitdə, cəmiyyətlərin müstəqil və etibarlı jurnalistik fəaliyyətin təmin edilməsi üçün milli və beynəlxalq səviyyədə nə kimi mexanizmlər yaratması, həm də bu təhlükələrin qarşısını almaqda nə qədər effektiv ola bilər?
Qəzzada jurnalistlərin işlədiyi çadıra endirilən zərbənin xüsusi olaraq "jurnalistlərə yönəlik hücum" kimi qabardılması, münaqişə tərəflərinin informasiya axınını nəzarətdə saxlamaq istəyi ilə bağlı ola bilərmi? Başqa sözlə, belə bir hücumun hədəfi yalnız can almaq deyil, həm də bölgədə baş verənlərə dair mənzərəni formalaşdıran səsləri susdurmaq ola bilər.
Bu cür hadisələrin tez-tez təkrarlanması, beynəlxalq media təmsilçilərinin münaqişə zonalarına jurnalist göndərməkdən çəkinməsinə, nəticədə isə ictimaiyyətin həqiqətdən daha da uzaqlaşmasına səbəb ola bilər. Bu baxımdan, jurnalistlərin təhlükəsizliyini təmin etmək, informasiya azadlığının qorunması üçün vacib bir məsələdir.
Bəs, jurnalistlərin münaqişə zonalarında artan təhlükəsizlik riskləri fonunda, beynəlxalq ictimaiyyət bu məsələyə nə dərəcədə effektiv cavab verir və ya verməlidir?
Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: münaqişə zamanı hər iki tərəfdə də mülki şəxslərin və jurnalistlərin zərər görməsi halları ola bilər. Hücumun kim tərəfindən, hansı məqsədlə həyata keçirildiyinə dair tam bir araşdırma aparılmadan qətil hökm çıxarmaq çətindir. Beynəlxalq təşkilatların bu hadisəni kəskin şəkildə qınaması anlaşılandır, lakin bu kimi halların münaqişənin digər tərəflərində də baş verib-vermədiyi və onların nə dərəcədə ictimaiyyətə çatdırıldığı da araşdırılmalıdır. Münaqişələrin jurnalistlər üçün yaratdığı ümumi təhlükə fonunda, belə hadisələrin qeyri-obyektiv şəkildə təbliğata çevrilməməsi üçün diqqətli olmaq lazımdır. Hadisənin tam mənzərəsini anlamaq üçün digər mənbələrdən də məlumat almaq vacibdir.
Bəs, bu cür hadisələr, münaqişə zamanı obyektiv informasiyanın əldə edilməsi mexanizmlərini dəyişəcəkmi, yoxsa sadəcə jurnalistləri daha da riskli yollar axtarmağa məcbur edəcəkmi?
Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: münaqişə zonalarında fəaliyyət göstərən jurnalistlərin təhlükəsizliyini təmin etmək, bu zaman onların hesabatlılığının obyektivliyini necə qoruya bilərik? Xüsusilə, bu cür hadisələrin ictimaiyyətə çatdırılmasında hansı mənbələrdən istifadə edildiyi və bu mənbələrin tərəfsizliyi nə dərəcədə təmin edilir? Məqalədə qeyd olunan "İsrail hücumu" ifadəsi, bu hücumun səbəbini və kontekstini tam olaraq ortaya qoyurmu, yoxsa yalnız bir tərəfin təqsirkar kimi göstərilməsinə xidmət edir? Jurnalistlərin müharibə zonasında özlərini necə təhlükəsiz hiss edə biləcəkləri və eyni zamanda real vəziyyəti obyektiv şəkildə ictimaiyyətə çatdıra biləcəkləri hansı mexanizmlər mövcuddur?
Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: hərbi əməliyyatların aparıldığı münaqişə zonalarında obyektiv və dəqiq məlumatların əldə edilməsi, həmçinin jurnalistlərin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi çətin bir vəzifədir. Müharibə şəraitində, xüsusilə də şəhər mühitində aparılan döyüşlərdə, hərbi qüvvələrin hər bir addımı hədəflərin dəqiq müəyyənləşdirilməsini tələb edir. Bu kontekstdə, çadırda toplaşmış jurnalistlərin fəaliyyətinin müəyyən hərbi məqsədlərlə qarışdırılıb-qarışdırılmadığı, yaxud hərbi əməliyyat aparan tərəfin "cazibədar" hədəf kimi görüldüyü də ola bilər. Beynəlxalq humanitar hüquqa əsasən mülki obyektlərin, o cümlədən media qurumlarının qəsdən hədəf alınması qadağandır. Lakin münaqişə zamanı "hərbi obyekt" anlayışının genişlənməsi, yaxud məlumatların yayılmasında rol oynayan hər hansı bir fəaliyyətin hərbi kontekstdə qiymətləndirilməsi kimi hallar mümkündürmü? Həmçinin, jurnalistlərin özlərinin münaqişə zonalarındakı fəaliyyətlərinin hərbi qüvvələr tərəfindən necə qəbul olunduğunu da anlamaq vacibdir. Bu cür hadisələrin araşdırılmasında qərəzsiz bir yanaşma, mümkün qədər bütün tərəflərin baxış bucağını nəzərə almağı tələb edir.
Bu cür hadisələr, sadəcə media mənsublarının təhlükəsizliyi məsələsini qabartmaqla yanaşı, daha geniş bir sosial-iqtisadi tendensiyanın da göstəricisi ola bilər. Xüsusilə, informasiya müharibələrinin artdığı və media vasitəsilə həqiqətin manipulyasiyasının gücləndiyi bir dövrdə, müstəqil və obyektiv jurnalistikanın çətinlikləri daha da artır. Münaqişələrdə jurnalistlərin hədəfə alınması, bəzən informasiya axınını kontrol etmək və ya müəyyən narrativləri təbliğ etmək məqsədi daşıya bilər ki, bu da uzunmüddətli perspektivdə cəmiyyətin informasiya ilə təmin olunmasına və real həqiqətin anlaşılmasına mənfi təsir göstərir.
Belə bir mühitdə, jurnalistlərin təhlükəsizliyini təmin etmək və informasiya azadlığını qorumaq naminə atılan addımlar, gələcəkdə informasiya müharibələrinin təsirini necə azalda bilər və cəmiyyətin həqiqətə əsaslanan qərarlar qəbul etməsinə necə kömək edə bilər?
Şərh Yaz