Yaxın Şərq 25.06.2025

Şimali Qəzzalı: GHF yardımı yerinə aclıq

Şimali Qəzzalı: GHF yardımı yerinə aclıq
İki aydır ki, çörək yeməmişəm. Martın 2-dən bəri İsrailin Qəzzaya demək olar ki, bütün yardımı kəsməsi səbəbindən bazarlarda ərzaq tədricən tükənir. Blokadadan sonra ərzaq qiymətləri kəskin şəkildə artdı. Şəkər və un yoxa çıxdı, meyvə və tərəvəzlər nadir rast gəlinən hala çevrildi, bazarlarda isə yalnız qırmızı mərci qaldı.

Aclıqdan Qorxu və Riskli Seçimlər

Yanvar atəşkəsi zamanı bir çoxlarının qida ehtiyatı toplamasından fərqli olaraq, ailəmizlə biz heç nə ehtiyat etməmək kimi riskli bir qərar verdik. Daha əvvəl belə etmişdik, lakin İsrail əsgərləri tankları ilə ərazimizə çatanda hər şeyimizi itirdik. Belə anlarda yemək haqqında düşünmürsən. Boş mədəni və zəif bədənini unudursan. Sadəcə yaxınlarını sayırsan, sayın yaddaşındakı ilə uyğun gəldiyinə əmin olur və qaçırsan. Bu qərarı öz iradəmizlə versək də, bir çoxlarının seçimi yox idi – evimizdə sığınan Şücaiyyə məhəlləsindən dörd ailə də daxil olmaqla. Müharibə səbəbindən ailə başçıları gəlirlərini itirmişdilər: avtomobili bombalanmış taksi sürücüsü, dağıdılmış plastik istehsal emalatxanasının həmtəsisçisi, İsrailin elektrik enerjisini kəsməsi səbəbindən nadir hallarda işləyən elektrikçi və satmağa heç nəyi qalmayan yüngül qida satıcısı.

Mərci Monotonluğu və Yeni Termin

Evimizdə sığınan bütün ailələr, mənimki də daxil olmaqla, demək olar ki, tamamilə qırmızı mərci ilə yaşayır; yalnız su, mərci və duz, başqa heç nə əlavə edilmir. Əsasən qaşıqla içirik. Nadir hallarda çörəyi ona batıraraq toxluq hissi əldə etməyə çalışırıq, çünki un qiymətləri son iki ayda davarlıqla bahalaşmaqda davam edib, kiloqramı 60-100 şekel ($7.72 – $14.31 funt) arasında dəyişir, bu da ən sadə yeməkləri belə əlçatmaz edir. Gündəlik həyatımızda ərəb leksikonuna yeni bir fel daxil etdik: "ta’addaset", bu, təxminən "mərciyləşdim" deməkdir, yəni günün iki missiyasından birini – mərci şorbası yeməyi tamamlamısan.

Müəmmalı Qida Yardımı Təşəbbüsü

May ayının sonunda ABŞ-ın dəstəklədiyi Qəzza humanitar Qida (GHF) təşəbbüsü haqqında xəbərlər geniş yayıldı. Sosial media istifadəçiləri hər ailənin bir həftəlik un, şəkər, peçenye və konservləşdirilmiş qida payı alacağını iddia edirdilər. Hesabatlar GHF paylama məntəqələrinin yalnız Rafahda, İsrail hərbi dəhlizi olan Moraq boyunca üç yerdə açılacağını göstərirdi. Sonra Qəzzanı iki hissəyə bölən Netzarim Dəhlizi boyunca başqa bir nöqtənin açılacağı bildirilirdi. Bu, ilk narahatlıq idi: niyə aclıqdan əziyyət çəkən insanlardan qida yardımı almaq üçün döyüş zonalarına getmələri gözlənilirdi? Və niyə bütün məntəqələr Zolağın cənub hissəsində yerləşirdi? GHF ilə bağlı şübhələrim, fondla bağlı araşdırmalar ortaya çıxdıqca dərinləşdi. İsrail GHF-ni maliyyələşdirdiyini inkar etdi. Lakin ABŞ hökumət mənbələri bu təşəbbüsün ərzağı dəfələrlə silah kimi istifadə edən eyni dövlətdən: İsraildən qaynaqlandığını bildirdi. Lakin ərzaq çatışmazlığı bir anlıq da olsa, məni GHF-yə getməyi düşünməyə vadar etdi. Mənim kimi Şimali Qəzzada yaşayan insanlar üçün Netzarim Dəhlizi məntəqəsinin fəaliyyətə başlamasını gözləmək yeganə real seçim idi. Yenə də İsrail ordusu üçün əvvəllər ölüm zonası olmuş bir yerə getmək dəhşətli idi.

Dəhşətli Paylama Səhnələri

Gözləyərkən, Rafah paylama məntəqələri fəaliyyətə başladı. İlk gün, mayın 27-dəki səhnələr dəhşətli idi. Bir neçə fələstinli itkin düşdü; üçü öldürüldü, onlarla insan İsrail əsgərləri kütləyə atəş açdıqdan sonra yaralandı. Bəziləri asayişi təmin etmək üçün məhdud atəşin zəruri olduğunu iddia etsələr də, sonrakı kütləvi qətliamlar zamanı 300-dən çox insanın həlak olması əsaslandırıla bilməz. İsrail ordusu bu qətliamları ardıcıl olaraq inkar edir, onları "şişirdilmiş iddialar" adlandırır və çaşdırıcı videolar yayımlayaraq günahı HƏMAS-ın üzərinə atır. Lakin Qəzzada yaşayan insanlar üçün həqiqəti bilmək asandır. Rafahdakı GHF paylama məntəqəsində çərşənbə axşamı qətliamından sağ çıxan biri mənə dedi ki, təyin olunmuş paylama vaxtından qısa müddət sonra İsrail əsgərləri məntəqəyə gedən yolun yaxınlığında "insanları ördək ovlar kimi" ovlayırdılar. Cənubi Qəzzadan olan qida yardımı axtaran şəxs mənə dedi ki, o, məntəqənin içərisində fələstinli oğru dəstələri görüb, onlar GHF işçiləri ilə "birgə fəaliyyət göstərərək" basqın edən kütlələr ilə ABŞ personalı arasında bufer yaratmağa çalışırdılar. Netzarim paylama məntəqəsi nəhayət fəaliyyətə başlayanda, biz iki ağır bir seçim qarşısında qaldıq: getmək üçün həyatımızı riskə atmaq, ya da qida çatışmazlığının ağırlaşmasına dözmək. Birincini nəzərdən keçirdik. Birbaşa atəşlə öldürülmək, aclıqdan yavaş-yavaş ölməkdən daha mərhəmətli görünürdü. Əvvəlcə ailəmdəki kişilər getməyə hazır idilər. Lakin artıq orada olmuşların ifadələri fikrimizi dəyişdi.

Yardımın Çirkin Üzü

İyunun 14-də, qida yardımı məntəqələri yaxınlığında 59 nəfərin öldürüldüyü gün, GHF Netzarim paylama məntəqəsinə gedən Məhəmməd Nasir mənə dedi ki, orada olanların əksəriyyəti tapança və bıçaqlarla silahlanmış oğru dəstələrindən ibarət idi, adi vətəndaşlardan yardım talan edirdilər. "Əllərində bir ədəd xurma görsəydilər belə, onu da oğurlayırdılar." Nasir əlavə etdi ki, İsrail əsgərləri kimin daha çox insan öldürəcəyi və ya yaralayacağı üzərinə mərc gəlmiş kimi hiss olunurdu. O, GHF işçilərinin paylama prosesi başladıqdan cəmi yarım saat sonra kütləni dağıtmaq üçün gözyaşardıcı qaz və səs bombalarından istifadə etdiyini dedi. GHF işçiləri və İsrail qoşunları paylama məntəqələrində xaotik bir sistem yaratmışdılar. Hər kəs üçün aydın və ardıcıl bir pay yox idi. Güclü və silahlı şəxslər istədiklərini götürür, işçilərin gözü qarşısında başqalarından oğurlayırlar. "Təcrübəli böhran idarəediciləri" olaraq təsvir edilən GHF işçilərinin problemli keçmişləri var. GHF-yə kömək edən Safe Reach Solutions (SRS) şirkətinin icraçı direktoru Fil Reyli, 2007-ci ildə İraqda qətliam törətmiş bir ABŞ şirkətinin yüksək rütbəli vitse-prezidenti olmuşdu. Fond həmçinin UG Solutions olaraq bilinən başqa bir şirkət tərəfindən də dəstəklənir. Yanvar atəşkəsi zamanı UG Netzarim nəzarət-buraxılış məntəqəsində avtomobilləri yoxlamaq üçün gündəlik 1100 dollardan başlayan qiymətlərlə ABŞ muzdluları cəlb etmişdi. GHF məntəqəsinə qida yardımı üçün getmək, hərbiləşdirilmiş ərazilərdə, silahlı əsgərlərlə əhatə olunmuş, yalnız cinayətkar dəstələrin idarə etdiyi, əldə edə biləcəyin kiçik payı belə oğurlaya biləcəkləri bir şübhəli əməliyyata girmək deməkdir. Qırmızı mərci monotonluğu və digər qidaların yoxluğu bizi qan və alçaldılma ilə yoğrulmuş yardım axtarmağa sövq etməyib.

24 saat