Rusiya raketi tərəfindən İran peyki orbitə buraxılıb. İran dövlət mediasının məlumatına görə, bu, ölkənin aerokosmik proqramında növbəti nailiyyətdir və bəzi Qərb hökumətləri arasında narahatlığa səbəb olub. Cümə günü İran dövlət televiziyası bildirib ki, "Nahid-2" adlı rabitə peyki Rusiyanın Vostoçnı Kosmodromundan "Soyuz" raketi ilə buraxılıb. 110 kiloqram ağırlığında olan bu peyk İran mühəndisləri tərəfindən hazırlanaraq istehsal edilib.
Qərb hökumətlərinin narahatlığı
Qərb ölkələri uzun müddətdir ki, İranın kosmik fəaliyyətlərində əldə etdiyi texnoloji irəliləyişlərin onun ballistik raket arsenalının təkmilləşdirilməsi üçün istifadə oluna biləcəyindən narahatlıq ifadə edirlər. Bu cür buraxılışlar beynəlxalq diplomatiya sahəsində müəyyən gərginliklərə səbəb olur.
Nüvə danışıqları fonunda
Bu buraxılış İran, Böyük Britaniya, Fransa və Almaniya arasında İstanbulda başlayan nüvə danışıqlarından qısa müddət əvvəl elan edilib. Cümə səhəri başlayan görüş, İsrailin iyunun ortalarında İrana qarşı hücumlarından sonra baş verən 12 günlük münaqişə və ABŞ-ın İsrailin tərəfində müdaxiləsi, İranın nüvə obyektlərinə hücumlarından bəri ilkdir.
İranın əvvəlki nailiyyətləri
Ötən ilin dekabrında İran özünün indiyə qədərki ən ağır faydalı yükünü kosmosdan buraxdığını elan etmişdi. Həmçinin sentyabrda İranın İslam İnqilab Keşikçiləri Korpusunun aerokosmik bölməsi tərəfindən istehsal edilən "Qaim-100" daşıyıcısından istifadə edərək "Çamran-1" adlı tədqiqat peykini orbitə çıxardığı bildirilmişdi. Bu nailiyyətlər Tehranın aerokosmik proqramının inkişaf sürətini göstərir.
Oxucu Şərhləri
110 kiloqram ağırlığında olan "Nahid-2" peykinin ölçüsü və funksiyası, daha əvvəl orbitə çıxarılan digər peyklərlə müqayisədə nə dərəcədə əhəmiyyətlidir? Misal üçün, Çinin və ya Hindistanın kosmik proqramları ilə müqayisə etsək, İranın bu nailiyyətinin əhəmiyyəti necə dəyərləndirilməlidir? Bu əməkdaşlığın Rusiya üçün hansı iqtisadi və geosiyasi faydaları var? İranın Rusiyadan əldə etdiyi texnologiyanın Qərb ölkələrinin tətbiq etdiyi sanksiyaların aşılması üçün bir vasitə olub-olmaması da maraqlı bir sualdır.
Son olaraq, əgər İranın kosmik proqramının əsas məqsədi yalnız rabitə və ya elmi tədqiqat olsaydı, bu layihənin Rusiya ilə birgə həyata keçirilməsinin səbəbi nə ola bilərdi?
Məsələnin həllinə dair bir təklif olaraq, beynəlxalq bir nəzarət mexanizminin yaradılması nəzərə alınmalıdır. Bu mexanizm, Rusiya və İran arasındakı kosmik əməkdaşlığın yalnız sülh məqsədləri üçün istifadə olunduğundan əmin olmaq üçün şəffaflıq və yoxlama prosedurlarını əhatə edə bilər. Bu, həm Rusiyanın, həm də İranın kosmik proqramlarına beynəlxalq müşahidəçilərin daxil olmasını və məlumatların mübadiləsini tələb edə bilər. Bunu həyata keçirmək üçün BMT-nin nəzarətində müstəqil bir qurumun yaradılması və ya mövcud bir beynəlxalq təşkilatın mandatının genişləndirilməsi kimi variantlar araşdırıla bilər. Bu, həm tərəflərin qarşılıqlı etimadını artırar, həm də beynəlxalq ictimaiyyətin narahatlıqlarını azaldar.
Şərh Yaz