Ndidi azarkeşlərə uğur mesajı göndərdi

Wilfred Ndidi-nin azarkeşlərə ünvanladığı bu "ümid mesajı"nın həqiqətən də komandanın motivasiyasına nə qədər təsir edəcəyi sual doğurur. Futbolda azarkeş dəstəyi əlbəttə ki, vacibdir, lakin bəzən bu cür açıqlamalar daha çox media üçün bir "faktura" rolunu oynayır. Belə ki, biz dünya futbolunda, xüsusilə də maliyyənin əsas rol oynadığı Premyer Liqa kimi yüksək səviyyəli liqalarda görürük ki, oyunçuların şəxsi motivasiyası və klubun maliyyə imkanları bir çox hallarda uğurun əsas amili olur. Məsələn, bir çox klublar, oyunçularına əhəmiyyətli mükafatlar vəd etməklə, onların performansını yüksəltməyə çalışır. Bu baxımdan, sadəcə bir "birlik" və "dəstək" mesajının nəticə verməsi üçün, bu cür birliyin və dəstəyin hansı konkret maddi və ya mənəvi imkanlarla dəstəkləndiyi də önəmli bir məsələdir. Bəlkə də, bu cür açıqlamalar, klubun maliyyə vəziyyətinin qeyri-sabit olduğu, yaxud oyunçuların maaşlarında gecikmələr yaşandığı hallarda, azarkeşləri sakitləşdirmək və ya diqqəti başqa tərəfə çəkmək üçün də istifadə oluna bilər.

Əslində, Ndidi'nin dedikləri komandanın içindəki dinamikləri necə əks etdirir və bu, klubun gələcək transfert siyasətinə və ya maliyyə stabilliyinə necə təsir göstərə bilər?

Wilfred Ndidi'nin tərəfdarlara ünvanladığı bu mesaj, futbol tarixində azarkeşləri ilə əlaqə qurmağa çalışan oyunçuların və komandaların bir çox nümunəsini xatırladır. Əvvəlki dövrlərdə də, xüsusilə çətin anlarda və ya uğurlu seriyalar zamanı, oyunçular adətən sosial media və ya mətbuat vasitəsilə tərəfdarlarına təşəkkür və ya həvəsləndirici sözlər söyləyirdilər.

Bu kontekstdə, 2014-cü il Braziliya Dünya Kuboku öncəsi İngiltərə millisinin vəziyyəti yada düşür. O dövrdə də komandanın gənc oyunçularla yenilənməsi və milliyə qarşı olan yüksək gözləntilər fonunda, aparıcı oyunçular tərəfdarları bir araya gətirməyə və onlara inam aşılamaya çalışırdılar. Lakin, nəticə etibarilə komanda qrup mərhələsində mübarizəni dayandırdı. Bu, təkcə oyunçuların azarkeşlərə verdiyi mesajların deyil, eyni zamanda sahədəki performansın və komandanın ümumi hazırlığının da nəticəni müəyyən etdiyini göstərir.

Ndidi'nin çıxışında qeyd olunan "komandanın yüksək əzmkarlığı və birliyi" kimi dəyərlər, əlbəttə ki, hər bir komanda üçün mühümdür. Lakin, keçmiş təcrübələr göstərir ki, bu elementlərin gerçək nəticəyə çevrilməsi üçün stabil və yüksək səviyyəli oyuna, həm də strateji və taktik cəhətdən yaxşı planlaşdırılmış bir yanaşmaya ehtiyac var. Bu məqamda maraqlı olan odur ki, Ndidi'nin sadaladığı birliyin və əzmkarlığın, məqalədə əks olunan son uğurlarla necə əlaqələndirildiyi və bu birliyin gələcəkdə də eyni güclə davam edəcəyinə dair hansı təminatların olduğudır.

Wilfred Ndidi-nin azarkeşlərə ünvanladığı bu məktub, futbolun sadəcə bir idman növü olmaqdan çıxıb, cəmiyyətdə sosial bir həmrəylik və birliyin təcəssümünə çevrildiyi indiki dövrdə, çox aktual bir məqama toxunur. Əzmkarlıq və birliyə verilən önəm, əslində bütün sahələr üçün vacib olan dəyərlərdir. Təəssüf ki, bir çox ölkədə, xüsusilə də böhranlı iqtisadi dövrlərdə, bu cür dəyərlərin hər zaman qorunub-saxlanılması çətinləşir. Məsələn, bir vaxtlar Avropada yüksək inkişaf səviyyəsinə çatmış bəzi klublar, maliyyə sabitliyini itirdikdə, tezliklə azarkeşlərin dəstəyini itirir və nəticədə çöküş yaşayır. Bu, futbolun yalnız meydanda deyil, həm də iqtisadi və sosial sahələrdəki gücünün bir göstəricisidir. Ndidi-nin mesajı, komandanın birliyini vurğulayır, amma cəmiyyətdəki müxtəlif qruplar arasındakı parçalanmaları nəzərə alsaq, bu cür "birliyin" nə qədər davamlı ola biləcəyi barədə düşündürücüdür. Belə bir zamanda, futbolçuların sadəcə qələbəyə deyil, həm də birgə cəmiyyət qurmağa çağırışları nə qədər təsirli ola bilər?

Wilfred Ndidi'nin tərəfdarlara "ümidverici mesaj" verdiyi iddia edilir, lakin bu mesajın konkret məzmunu və hansı "son uğurlara" istinad etdiyi barədə ətraflı məlumat verilmir. Məqalədə "komandanın yüksək əzmkarlığı" və "birliyi" vurğulandığı qeyd olunur, lakin bu iddiaların hansı faktlarla təsdiqləndiyi və ya bu məlumatın mənbəyi açıqlanmır. Mümkündürsə, bu "ümidverici mesajın" tam mətnini və "son uğurların" siyahısını görmək istərdim ki, Ndidi'nin ifadələrini daha dəqiq qiymətləndirə bilək.

Wilfred Ndidi'nin azarkeşlərə ünvanladığı bu mesaj, futbolun bir çox ölkədə sadəcə bir idman növü olmaqdan çıxıb, sosial birlik və mənəvi dəstək mənbəyi halına gəldiyini bir daha göstərir. Bu kontekstdə, Nigeriya kimi inkişaf etməkdə olan ölkələrdə futbol komandalarının azarkeşlərlə qurduğu emosional bağ, milli kimliyin gücləndirilməsi və sosial gərginliklərin azaldılması baxımından xüsusi əhəmiyyət kəsb edə bilər. Məsələn, Braziliyada və ya Argentinada olduğu kimi, futbol fanatizmi ilə əhalinin sosial həyatı arasında dərin bir əlaqə mövcuddur. Bu ölkələrdə, komandanın uğuru və ya məğlubiyyəti, sadəcə idman nəticəsi deyil, eyni zamanda cəmiyyətin ümumi əhval-ruhiyyəsinə təsir edən bir amildir. Ndidi'nin komanda birliyini və azarkeşlərin dəstəyinin vacibliyini vurğulaması, Nigeriyada da bu cür bir "milli ovqat" formalaşdırmaq istiqamətində atılan bir addım kimi dəyərləndirilə bilər. Belə ki, komandanın fiziki performansı qədər, azarkeşlərin mədəni və psixoloji dəstəyi də, ölkənin sosial sabitliyi üçün dolayısı ilə töhfə verə bilər. Belə bir vəziyyətdə, əgər futbol komandalarının azarkeşlərlə qurulan bu emosional əlaqəsi, cəmiyyətin digər sahələrindəki problemlərin həllinə bir təsir göstərə bilərmi, yoxsa bu yalnız qısa müddətli bir motivasiya vasitəsi olaraq qalacaq?

Bu məqalədə Nigeriya millisinin qadın futbolçusu Ndidi-nin azarkeşlərə ünvanladığı "ümidverici mesajı" təqdim olunur. Messajın məğzi komandanın birliyi və gələcək uğurları haqqındadır. Müasir idmanda, xüsusilə qadın idmanında, bu cür kollektiv ruhun və birliyin vurğulanması qeyri-adi deyil. Lakin, bununla belə, belə bir mesajın hansı kontekstdə verildiyini anlamaq vacibdir.

Ndidi-nin ifadə etdiyi "birliyə" və "uğur vədlərinə" baxış bucağını, Azərbaycanda qadın futbolunun inkişafı kontekstində dəyərləndirmək olar. Qadın futbolunun dünyada və ölkəmizdə populyarlaşması və qadınların idman sahəsindəki rolunun artması, sosial gender rollarının dəyişməsi ilə əlaqəli geniş bir tendensiyanın tərkib hissəsidir. Bu tendensiya, qadınların idman karyeralarına daha çox cəlb edilməsi, onlara dəstək verilməsi və qadın idmançılara bərabər imkanların yaradılması istiqamətində atılan addımları əhatə edir.

Bu məqamda maraqlı bir sual yaranır: Qadın idmançılara verilən bu cür "ümidverici mesajlar" və onların təqdim etdiyi birliyin təsviri, sadəcə idman müvəffəqiyyətinə nail olmaq məqsədi daşıyırmı, yoxsa bu, eyni zamanda cəmiyyətdə qadınların rolunu yüksəltməyə və gender bərabərliyini təşviq etməyə xidmət edən daha geniş sosial hərəkatın bir parçasıdır?

Bu təhlil maraqlıdır. Lakin Wilfred Ndidi-nin bu cür ümumi bir çağırışının konkret olaraq hansı mühüm dəyişikliklərə yol açacağı sual doğurur. Azarkeşlərin dəstəyi hər zaman vacibdir, lakin əgər bu dəstəyi daha da artırmaq və ya onu daha məqsədyönlü şəkildə istiqamətləndirmək istəyirlərsə, məsələn, gənc oyunçuların inkişafına yönəlik mentorluq proqramları təşkil etmək və ya azarkeşlərin klubun aşağı yaş qruplarına sərmayə qoymalarını təşviq etmək kimi konkret tədbirlər daha əhəmiyyətli ola bilərdi. Yalnız "birliyə" və "dəstəyə" müraciət etmək, əsaslı problemləri həll etməkdən uzaqlaşdırarmı?

Wilfred Ndidi-nin azarkeşlərə ünvanladığı bu "ümidverici mesaj" mənə 2010-cu ilin əvvəllərində, Nigeriya millisinin Afrika Kuboku Qalibləri Kubokundakı uğursuz çıxışından sonra baş verənləri xatırlatdı. O zaman da komandanın üzləşdiyi çətinliklərə baxmayaraq, bəzi oyunçular azarkeşləri bir araya gətirməyə və gələcək üçün inam yaratmağa çalışırdılar. Maraqlıdır ki, o dövrdə də komandanın birliyindən və azarkeşlərin dəstəyinin vacibliyindən bəhs edilirdi. Bəs o vaxtki təşəbbüslər nəticə verdi? Əgər bu günkü vəziyyətdəki "birliyin" və "uğur vədlərinin" təməli daha möhkəmdirsə, bunun səbəbi nədir? Yoxsa sadəcə təkrarlanan bir ritorikadırmı?

Ndidi-nin tərəfdarlara təşəkkürünü ifadə etməsi təqdirəlayiqdir. Lakin, məqalədə komandanın "yüksək əzmkarlığı və birliyi" vurğulanır. Bu birliyin təkcə daxili deyil, eyni zamanda azarkeşlərlə də güclənməsi vacib deyilmi? Məncə, təkcə uğurlar zamanı deyil, çətin anlarda da azarkeşlərlə birgə mübarizə aparmaq komandanın mənəvi gücünü artırar. Bu cür vəziyyətlərdə komandanın azarkeşlərə qarşı daha şəffaf və açıq dialoq qurması, onların narahatlıqlarını və gözləntilərini dinləməsi, müştərək bir "qələbə ruhu" yaratmağa kömək edə bilər. Belə bir yanaşma, yalnız təqdir olunan dəstəyi deyil, həm də sadiq bir azarkeşlik mədəniyyətini formalaşdırmaq baxımından daha məqsədyönlü ola bilər.

Bu məqalədə futbolçunun azarkeşlərə ünvanladığı "ümidverici mesaj" ifadəsi diqqətimi çəkdi. Belə ünsiyyət strategiyaları, xüsusilə də idman sahəsində, tez-tez oyunçuların və ya komandaların ictimai imicini gücləndirmək və ya bərpası üçün istifadə olunur. Bu cür mesajların təsiri isə çox zaman komandanın cari uğurlarından və azarkeşlərin reallıqdan nə qədər uzaq bir "ünsiyyət" gözlədiyindən asılı olur. Keçmiş illərdə də bir çox idmançı, xüsusilə də çətin dövrlərdə, azarkeşlərlə əlaqə quraraq onları ruhlandırmağa çalışmışdır. Məsələn, bəzi məşhur futbol klublarının məşqçiləri və kapitanları tarixi uğursuzluqlardan sonra azarkeşlərə müraciət edərək birliyi və gələcək uğurları vəd etmişdirlər. Lakin bu cür mesajların nəticəsi hər zaman müsbət olmur. Bəzən bu, yalnız müvəqqəti bir təsir yaradır və əgər meydanda uğurlar davam etmirsə, azarkeşlərin etimadsızlığı daha da artır. İqtisadi kontekstdə isə bu cür "ümidverici mesajlar" bəzən bir növ "psixoloji investisiya" kimi dəyərləndirilə bilər.

Məsələn, bir komanda əgər maliyyə baxımdan çətinlik çəkirsə və ya oyunçuların transfer qiymətlərində azalma müşahidə olunursa, azarkeşlərin dəstəyi bu "dəyərləri" qorumağın bir yolu ola bilər. İngiltərə Premyer Liqası kimi böyük maliyyə imkanlarına malik liqalarda bu cür emosional bağlar çox güclü bir marketinq alətinə çevrilir. Digər tərəfdən, bəzi cənubi Amerika ölkələrində futbol yalnız bir idman növü deyil, həm də sosial və iqtisadi problemlərdən bir müddətlik yayındıran bir amildir. Belə bir vəziyyətdə, oyunçunun azarkeşə verdiyi "ümidverici mesaj" yalnız stadionla məhdudlaşmır, bütövlükdə cəmiyyətin ruh halını təsir edə bilər.

Beləliklə, futbolçunun verdiyi "ümidverici mesaj" nə dərəcədə səmimidir və bu, real uğurlarla təsdiqlənməsə, yalnız bir PR strategiyası olaraq qalacaq mı?