Qəzzada toy sevinci İsrail hücumu ilə yarıda qaldı

Qəzzada toy sevinci İsrail hücumu - Mustafa və Nesma əl-Börşün toy mərasimi Qəzza zolağındakı şəraiti nəzərə alaraq, təbii ki, təvazökar keçdi.

Nesma gözəllik salonuna getdi, ağ libas kirayə götürdü və bəyi Mustafa ilə bəzi fotolar çəkdirdi. Mərasim və şənlik Qəzza şəhərinin şərqindəki Tuffah məhəlləsindəki bir çadırda, cəmi 40 nəfərin iştirakı ilə təşkil olunmuşdu.

Nesma qeyd etdi: “Həmişə arzuladığım toy günü olduğunu deyə bilmərəm, lakin yaşadığımız çətin şəraiti nəzərə alsaq, bir neçə xoşbəxt anı “oğurlamağa” çalışdıq və buna nail olduq.” Bu xoşbəxt anlar Mustafa və Nesmanın əlindən alındı.

Keçən cümə günü başa çatan mərasim zamanı İsrailin artilleriya zərbəsi çadırın yanındakı binaya tuş gəldi. Hədəfə alınan yer Qəzza Təhsil Nazirliyinin peşə təhsili müəssisəsi idi, lakin müharibə dövründə sığınacağa çevrilmişdi. Cütlük toy mərasimindən sonra orada yaşamağı planlaşdırırdı. Hadisə yerindən alovlar yüksəldi; ətrafı toz, tüstü və qışqırıqlar bürüdü.

Yeni evlənənlər şok vəziyyətində dayanıb, ətraflarında cərəyan edən hadisələri anlaya bilmirdilər, çünki toy günüləri faciəyə çevrilmişdi.

Bəydən Xilaskara

29 yaşlı Mustafa, Qəzza şəhərinin Tuffah yaxınlığındakı Halawa məcburi köçkün düşərgəsindən Əl-Cəzirəyə verdiyi açıqlamada dedi: “Dərhal gəlinimin əlindən tutub, indicə yola düşən qadın qohumlarımla birlikdə göndərdim. Sonra toy kostyumumun pencəyini çıxarıb, digər kişilərlə birlikdə binanın içərisindəkiləri xilas etməyə tələsdim.”

Artilleriya zərbəsi birbaşa məktəbin ikinci mərtəbəsinə, Mustafanın ailəsinin digərləri ilə qaldığı yerə dəydi. O, həmçinin cütlüyün yaşayışı üçün hazırlanmış sinif otağını da vurmuşdu. Toy mərasimi üçün hazırladıqları hər şey yanıb kül olmuşdu.

Mustafa əlavə etdi: “Cəsədlərin çıxarılmasına və yaralıların xilas edilməsinə kömək etdim, bütün bədəni ağır xəsarət almış qardaşım oğlunu çıxardım.”

Təcili yardım maşınları çağırılsa da, təcili yardım briqadalarının əraziyə daxil olması üçün İsrail ilə koordinasiyaya ehtiyacı var idi. O, sözlərinə əlavə etdi: “Təcili yardım maşınlarının gəlməsini iki saatdan çox gözlədik, lakin İsrail tərəfi tərəfindən onlara daxil olmağa icazə verilmədi. Vəziyyət təsvirəgəlməz dərəcədə dəhşətli idi. Ətrafımızda hava zərbələri və artilleriya atəşləri eşidilirdi.”

İki saatdan çox vaxt keçdikdən sonra təcili yardım maşınlarına yaralıları və cəsədləri təxliyə etmək üçün nəhayət icazə verildi. Mülki müdafiə qrupları hər kəsi binadan təxliyə etdikdən və onlara daha təhlükəsiz yerə köçmələrini tapşırdıqdan sonra qurbanları çıxardılar. Ailələr yenidən şəhərdəki daxili məcburi köçkünlər üçün sığınacaqlara yerləşdirildilər, bütün əşyalarını geridə qoydular.

Bəy ağ köynəyini və şalvarını göstərərək Əl-Cəzirəyə bildirdi: “Həmin gündən bəri hələ də toy kostyumumu geyinirəm.” Mustafa əlavə etdi: “Orada iki gün sonra xəsarətlərindən ölən səkkiz yaşlı qardaşım oğlu Məhəmmədə aid qan ləkəsi var.”

Təkrar Gecikmələr

Mustafa, İsrailin 2023-cü ilin oktyabrında Qəzzaya qarşı soyqırım müharibəsi başlamazdan bir neçə ay əvvəl, indi 22 yaşlı Nesma ilə nişanlanmışdı. Onların toy mərasimi həmin ay üçün planlaşdırılmışdı.

Şimali Qəzzadakı Cabaliya şəhərində ailə evinin bir hissəsi olan və sonradan dağıdılan mənzilin fotosunu göstərən Mustafa dedi: “Mənim mənzilim tam hazır idi: yataq otağı, yumşaq mebel dəsti, mətbəx. Nişanlımla hər bir parçanı seçmək üçün böyük səy göstərmişdik.” Cütlük ailələri ilə birlikdə bombardmanı, aclığı və dəfələrlə köçkünlüyü yaşamış, bu isə toy mərasimi ideyasını qeyri-mümkün etmişdi. Nesma, Mustafanın başı ilə təsdiqlədiyini qeyd edərək dedi: “Ailələrimiz müharibə uzandığı üçün bəzən toyu keçirməyimiz üçün bizə təzyiq edirdilər, lakin biz ikimiz də imtina etdik. Biz özümüzə soruşurduq ki, müharibə və köçkünlük şəraitində necə toy keçirə bilərik?”

Evliliyin daha da uzaqlaşmasına səbəb Mustafanın müharibə zamanı iki böyük qardaşını itirməsi ilə bağlı kədəri idi; biri 2023-cü ilin dekabrında Cabaliyadakı evləri bombardman edilərkən, digəri isə 2025-ci ilin martında, müharibənin ikinci yarısında. Mustafa söhbətə qulaq asan anasına nəzər salaraq dedi: “Qardaşlarımı itirmək üzərimizə dəhşətli bir kədər kölgəsi saldı, xüsusilə də anam onları xatırladıqca ağlamağı dayandıra bilmir.”

2025-ci il yanvarın 19-da atəşkəs başladıqdan sonra, cütlük müharibənin bitdiyinə inanaraq toy mərasimini keçirməyə qərar verdi. Lakin müharibə tezliklə yenidən başladı. Mustafa dedi: “Həmin vaxt Cabaliyada dayımın evi hələ də salamat idi, buna görə də orada bir mənzil götürməyə və onu hazırlamağa qərar verdik. Gəlinim özünü və paltarlarını hazırlamağa başladı.” “Lakin 2025-ci ilin mart ayının ortalarında müharibə yenidən başlayanda şoka düşdük,” Mustafa sözlərinə əlavə etdi.

Müharibənin qayıtması ilə hər ikisi ailələri ilə birlikdə şimali Qəzzadan Qəzza şəhərinin qərbinə qaçmağa məcbur oldular və burada 2025-ci il oktyabrın 10-da ikinci atəşkəs qüvvəyə minənə qədər çətin şəraitdə çadırlarda yaşadılar.

Sığınacaq

Oktyabr atəşkəsi elan edildikdən sonra Mustafa və ailəsi Tuffah məhəlləsində, İsrailin Qəzzada nəzarəti saxladığı sözdə “sarı xətt”dən təxminən yarım kilometr (0.3 mil) məsafədə yerləşən bir sığınacağa köçdülər. O dedi: “Qışda çadırlardakı həyatdan qaçmaq istəyirdik, buna görə də sarı xəttə yaxınlığı ilə bağlı narahatlıqlarımıza baxmayaraq məktəbə köçməyə qərar verdik.”

Ailəvi müzakirələrdən sonra, hər iki ailə 19 dekabrda, sığınacağa bitişik bir çadırda təvazökar bir toy mərasimi keçirməyə razılaşdılar. Mustafa bildirdi: “Tarix təyin edildikdən sonra bacardığımı hazırladım. Sığınacaqdakı digər məcburi köçkün ailələr mənə kömək etdilər və bizim üçün bir sinif otağı təmin etdilər. Hər şey yaxşı gedirmiş kimi görünürdü.”

Mustafa sığınacağın hücuma məruz qalacağını heç vaxt düşünmədiyini bildirdi, çünki orada çox sayda məcburi köçkün ailə yaşayır, ətrafdakı məhəllə sıx məskunlaşmışdı və ərazi sarı xəttin xaricində yerləşirdi. Təhsil mərkəzi, atəşkəs razılaşmasına uyğun olaraq İsrail qüvvələrinin geri çəkildiyi bir ərazidə yerləşirdi. Atəşkəsə baxmayaraq, yüzlərlə İsrail pozuntusu qeydə alınmış, son aylarda dəfələrlə edilən hücumlarda 400-dən çox fələstinli həlak olmuşdur.

Mustafa bildirdi ki, toy çadırının yanındakı binaya endirilən zərbədə səkkiz nəfər həlak olub; onların hamısı Mustafanın ailəsinin qonşuları və qohumları idi, hansılar ki, ikinci mərtəbədə sığınmışdılar.

Yenidən Köçkün Düşənlər

Mustafa dedi: “Həlak olanlar arasında bir ana, əri və övladı, eləcə də bir neçə an əvvəl sevinclə rəqs edən kiçik qardaşım oğlu var idi.” “Bu insanları hədəf almağa nə haqq qazandırır? Və toy günümüzdə mənim və gəlinimin sevincinin oğurlanması üçün mən nə cinayət törətdim?”

Yenidən baş verən köçkünlük və birlikdə yaşamağa yer olmaması səbəbindən cütlük indi bir daha ailələri ilə ayrı yaşayırlar. Mustafa ümidsizliklə əlavə etdi: “Hər dəfə yenidən sıfırdan başlamalıyam. Bundan daha böyük əzab varmı?” “Mən köçkünəm, gəlinim köçkündür, ailələrimiz köçkündür, qohumlarla çadırlarda yaşayırıq.”

Nesma, kədərdən ağırlaşmış gözləri ilə dedi: “Müharibə dövründə toyumuzu keçirməkdə israr etdik, lakin müharibə toy günümüzün elə özündə bir göz qırpımında qayıtdı.” “Sevincim paramparça olub. Həyata həvəsim yoxdur. Burada hər şey qaranlıq görünür və xoşbəxtlik üçün yer yoxdur, bir addımlıq belə deyil.”

Əlavə olaraq, bu xəbər aktuallığını qoruyan bir mövzudur. Daha çox xəbər üçün səhifəmizi izləyin.İndi rəy bildirin!

24 saat