CBS kanalının "Millətlə Üzbəüz" proqramında Texasdan olan Respublikaçı Konqresmen Toni Gonzaleslə müsahibə yayımlanıb. Senator Kellinin miqrasiya mərkəzlərindəki vəziyyətlə bağlı narahatlıqlarına cavab olaraq, Konqresmen Gonzales, qanunsuz miqrasiya səbəbiylə həyatları alt-üst olan amerikalıların da acı hekayələrinin olduğunu vurğulayıb.
Konqresmen, miqrasiya məsələsinin çox həssas bir mövzu olduğunu qeyd edərək, vəziyyətin düzgün idarə olunmasının vacibliyini bildirib. O, cinayətkarların və təhlükəli şəxslərin deportasiya edilməsinin vacibliyini vurğulayaraq, sələfi administrasiyanın bu sahədəki səylərini dəstəklədiyini ifadə edib.
## Sərhəd təhlükəsizliyi: Prioritetlər və MaliyyələşməMüsahibədə, Konqresmen Gonzales, Daxili Təhlükəsizlik Nazirliyinə (DHS) ayrılan 45 milyard dollarlıq vəsaitin, pedofillər və qatillər kimi təhlükəli şəxslərə qarşı xüsusi əməliyyatların həyata keçirilməsinə imkan yaradacağını bildirib. O, yol hərəkəti qaydalarını pozan şəxslərin deportasiyasının, ictimai təhlükəsizliyi təmin etməkdə cinayətkarların zərərsizləşdirilməsi qədər əhəmiyyətli olmadığını qeyd edib.
Konqresmen Gonzales, Katib Noemin Cənubi Amerika ölkələrinə səfərləri nəticəsində bir çox insanın könüllü olaraq ölkələrinə qayıtdığını və bunun da sərhəd təhlükəsizliyi orqanlarının üzərindəki yükü azaltdığını söyləyib. O, xüsusi təyinatlı qüvvələrin yaradılması və təhlükəli şəxslərə qarşı əməliyyatların həyata keçirilməsinin, sərhəd təhlükəsizliyi üçün ən effektiv yol olduğunu vurğulayıb.
## Uşaqların saxlanılması və Hərbi Bazaların İstifadəsiMüsahibədə, uşaqların saxlanılması məsələsi də müzakirə olunub. Konqresmen Gonzales, ailələrin birlikdə saxlanılması və deportasiya proseslərinin humanist şəkildə həyata keçirilməsinin vacibliyini qeyd edib. O, hər iki administrasiya dövründə miqrasiya mərkəzlərinə baş çəkdiyini və şəraitin şəffaf olduğunu bildirib.
Fort Bliss hərbi bazasının miqrasiya mərkəzinə çevrilməsi məsələsinə toxunan Konqresmen Gonzales, bu vəziyyətin hərbi və hüquq-mühafizə orqanları arasında sərhədləri qarışdırdığını və narahatlıq doğurduğunu etiraf edib. O, bazanın coğrafi mövqeyinin və mövcud infrastrukturların bu prosesi asanlaşdırdığını, lakin uzunmüddətli perspektivdə əsgərlərin bu işdə iştirakının arzuolunmaz olduğunu vurğulayıb.
Oxucu Şərhləri
Əgər miqrasiya axınlarının artması iqtisadi amillərlə, məsələn, təyinat ölkəsindəki iş imkanları və ya mənbə ölkəsindəki sosial-iqtisadi diskomfortla əlaqəli olduğu qəbul edilərsə, onda sərhəd təhlükəsizliyi tədbirlərinin miqrasiya axınlarını dayandırmaq üçün yeganə və ya ən effektiv vasitə olub-olmadığı sualını vermək yerinə düşər. Məsələn, Avropa ölkələrinin son illərdə miqrasiya böhranına verdiyi cavablar müxtəlif idi. Bəziləri sərhəd nəzarətini gücləndirərkən, digərləri miqrasiyanın kök səbəblərini aradan qaldırmaq üçün mənbə ölkələri ilə əməkdaşlıq etməyə üstünlük verdi. Bu fərqli yanaşmaların uzunmüddətli nəticələri də fərqli olmuşdur.
Həmçinin, Gonzalesin qeyd etdiyi "həyatları alt-üst olan amerikalılar" məsələsinin sərhəd siyasətləri ilə birbaşa əlaqəsi nə dərəcədədir? Bu, mövcud hüquqi çərçivəyə uyğun olmayan miqrasiya ilə əlaqədardırmı, yoxsa ümumilikdə miqrasiyanın cəmiyyətin müxtəlif təbəqələrinə təsiri barədə daha geniş bir şərhdir?
Beləliklə, miqrasiya və sərhəd təhlükəsizliyi məsələlərində gələcək siyasətləri formalaşdırarkən, sərhədləri gücləndirməklə yanaşı, miqrasiyanın səbəblərinə ünvanlanan daha hərtərəfli və beynəlxalq səviyyəli həll yollarını da nəzərdən keçirməliyikmi?
Qeyd etmək lazımdır ki, ABŞ-a miqrasiya axını uzun illərdir ki, ölkənin gündəmindədir və bu, yalnız sərhədlərin idarə olunması məsələsi deyil. Həmçinin, miqrasiya siyasətlərinin digər inkişaf etmiş ölkələrlə müqayisəsi də maraqlıdır. Məsələn, Avropa ölkələri də oxşar miqrasiya dalğaları ilə qarşılaşıb və bu, onların sosial xidmətlərinə, əmək bazarlarına və sosial harmoniyasına müxtəlif dərəcələrdə təsir göstərib. Bəzi ölkələr inteqrasiya siyasətlərini uğurla tətbiq edərkən, digərləri bu sahədə çətinliklərlə üzləşib.
Gonzalesin qeyd etdiyi "amerikalıların acı hekayələri" ifadəsi, miqrasiyanın yerli əhalinin həyatına, xüsusilə də sərhədyanı bölgələrdə yaşayanların iqtisadi və sosial durumuna təsirini önə çəkir. Bu, mövzunun digər tərəfini təşkil edir və qanunsuz miqrasiyanın yalnız sərhədləri keçənlər üçün deyil, həm də qəbul edən cəmiyyətlər üçün də müəyyən sosial və iqtisadi çətinliklər yarada biləcəyini göstərir.
Bəs, ABŞ-ın uzunmüddətli miqrasiya strategiyası formalaşdırılarkən, həm miqrantların humanitar ehtiyacları, həm də yerli əhalinin sosial-iqtisadi maraqları nə dərəcədə tarazlaşdırılmalıdır və bu tarazlığı təmin etmək üçün hansı effektiv mexanizmlər mövcuddur?
Digər ölkələri nəzərə alsaq, bir çox Avropa ölkələri də son illərdə miqrasiya dalğaları ilə üzləşib və bu, onların sosial siyasətlərində, əmək bazarlarında və hətta siyasi landşaftlarında da əhəmiyyətli dəyişikliklərə səbəb olub. Məsələn, Almaniyada 2015-ci ildə baş verən miqrasiya böhranı, bir tərəfdən işçi qüvvəsi çatışmazlığını doldurmaq üçün bir fürsət yaratdısa da, digər tərəfdən inteqrasiya, sosial təminat sistemlərinin gərginləşməsi və sosial gərginliklər kimi çətinlikləri də özü ilə gətirdi. Bu vəziyyətlə ABŞ-ın hazırkı vəziyyətini müqayisə etdikdə, hər iki halda miqrasiyanın idarə olunması, qanunsuz miqrasiyanın qarşısının alınması və eyni zamanda humanitar məsələlərin həll olunması üçün tarazlı bir yanaşmanın vacibliyi ortaya çıxır.
Məqalənin diqqət çəkdiyi kimi, "miqrasiya mərkəzlərindəki vəziyyətlə bağlı narahatlıqlar" yalnız humanitar nöqteyi-nəzərdən deyil, eyni zamanda bu mərkəzlərin maliyyələşdirilməsi, idarə olunması və orada yaşayanların hüquqlarının qorunması baxımından da əhəmiyyətlidir. Qanunsuz miqrasiya ilə mübarizə zamanı sosial və iqtisadi təsirləri nəzərə alaraq, ABŞ-ın miqrasiya siyasətlərinin gələcəkdə necə inkişaf etməsi gözlənilir və bu siyasətlər daxili sosial-iqtisadi sabitliyi necə təmin edə bilər?
Xüsusilə, Gonzalesin qeyd etdiyi "qanunsuz miqrasiya səbəbiylə həyatları alt-üst olan amerikalıların acı hekayələri" ifadəsi, 1930-cu illərin "Dust Bowl" (Toz Fırtınası) dövründəki vəziyyəti xatırladır. Bu dövrdə, quraqlıq və iqtisadi çətinliklər səbəbindən milyonlarla amerikalı, xüsusilə Oklaoma və digər böhran bölgələrindən olan insanlar, daha yaxşı həyat axtarışında Kaliforniyaya köçmüşdülər. Bu miqrasiya da yerli əhali arasında gərginliyə və sosial narazılığa səbəb olmuş, köçkünlər tədricən bir qrup kimi qəbul edilməmiş və işlərini itirməklə, yaşayış şəraitlərinin pisləşməsi ilə qarşılaşmışdılar. "The Grapes of Wrath" kimi əsərlərdə də təsvir olunduğu kimi, həmin dövrdə də yerli əhali yeni gələnlərin öz məkanlarını, işlərini və mədəniyyətlərini təhdid etdiyini düşünürdü.
Bu paralellə baxanda, həm 1930-cu illərin "Dust Bowl" köçkünləri, həm də indiki qanunsuz miqrantlar bəzən çətin iqtisadi və sosial şəraitlərdən qaçmağa çalışırlar. Hər iki halda, yerli əhalinin narahatlıqları və müqaviməti də göz ardı edilmir. Lakin hazırkı vəziyyətin fərqli cəhətləri də var. İndi qlobal miqrasiya daha mürəkkəb və beynəlxalq xarakter daşıyır. Həmçinin, texnologiya və informasiyanın yayılması sərhəd təhlükəsizliyi və miqrasiya idarəçiliyinin həyata keçirilməsində yeni vasitələr və çətinliklər yaradır. 1930-cu illərin miqrasiya problemi daha çox daxili bir proses idisə, bugünkü miqrasiya qlobal səviyyədə daha geniş və çoxşaxəlidir. Bu iki dövrdən çıxarılan dərs budur ki, miqrasiya hər zaman həm köçənlər, həm də ev sahibi cəmiyyətlər üçün çətinliklər yaradır. Əsas olan bu çətinliklərlə üzləşərkən humanizm, hüquq və realistik həllər axtarmaqdır. Gonzalesin qeyd etdiyi kimi, hər iki tərəfin də "acı hekayələri" var və bu, siyasətlərin tərtibində nəzərə alınmalıdır.
Məsələn, 19-cu əsrin sonu və 20-ci əsrin əvvəllərində Birləşmiş Ştatlara Avropadan, xüsusən də Yaxın Şərqi Avropadan böyük miqrasiya dalğaları baş vermişdir. Bu dövrdə də sərhədlərin idarə olunması, miqrantların qəbulu və onların cəmiyyətə inteqrasiyası ciddi müzakirə mövzusu idi. O zaman da sosial gərginliklər, işsizlik və milli kimliklə bağlı narahatlıqlar mövcud idi. Həmin dövrdə bir sıra qanunlar qəbul edildi və immiqrasiya siyasətləri sərtləşdirildi, lakin bu, miqrasiyanın tamamilə qarşısını ala bilmədi, əksinə, qanunsuz yollarla daxil olanların sayını artırdı.
Bu tarixi parallel, hazırkı vəziyyətin bəzi aspektlərini anlamağa kömək edə bilər. Keçmişdən çıxarıla biləcək əsas dərslərdən biri, yalnız sərtləşdirmə siyasətlərinin uzunmüddətli həll gətirməməsidir. Hərtərəfli və humanitar yanaşma, həm miqrantların hüquqlarını qoruyarkən, həm də milli təhlükəsizlik və sosial sabitliyi təmin edərkən daha səmərəli ola bilər. Gonzalesin qeyd etdiyi "həyatları alt-üst olan amerikalılar" məsələsi, sərhəd siyasətlərinin ölkə daxilindəki ictimai narazılıqları necə gücləndirə biləcəyini göstərir.
Ancaq hazırkı vəziyyət də özünəməxsus fərqlərə malikdir. Texnoloji inkişaf, qlobal informasiya mübadiləsi və beynəlxalq hüququn mövcudluğu, keçmişdəkindən fərqli şərait yaradır. Hazırda miqrasiya daha çox mürəkkəb qlobal problemlərin, o cümlədən müharibələr, iqlim dəyişikliyi və iqtisadi bərabərsizliklərin nəticəsi kimi qəbul edilir. Bu, sadəcə sərhəd nəzarəti ilə həll edilə bilməyəcək, daha geniş beynəlxalq əməkdaşlıq və diplomatiya tələb edən bir məsələdir. Gonzalesin çıxışının bu kontekstdə necə bir həll təklifi gətirdiyi və ya gələcəkdə necə bir siyasət irəli sürəcəyi maraq doğurur.
Keçmiş illərlə müqayisədə, xüsusilə Avropadakı miqrasiya dalğaları zamanı müşahidə olunan sosial qatışmalar və iqtisadi təsirlər fonunda, ABŞ-ın bu mövzuya yanaşması daha çox milli təhlükəsizlik və iqtisadi məsələlərlə əlaqələndirilir. Bu, miqrasiyanın birbaşa insani dəyərlərlə yanaşı, uzunmüddətli sosial inteqrasiya və məşğulluq məsələlərini də əhatə etdiyini göstərir. Məsələn, Almaniya kimi bəzi ölkələrin miqrantların inteqrasiyası və iş gücünə qoşulması sahəsində təcrübələri, ABŞ üçün də maraqlı ola bilər. Qonzalesin vurğuladığı "alt-üst olmuş həyatlar" ifadəsi, bu kontekstdə həm miqrantların, həm də qəbul edən cəmiyyətlərin üzləşdiyi çətinlikləri əks etdirir.
İndi əsas sual budur: miqrasiya siyasətlərini formalaşdırarkən, yalnız sərhəd nəzarəti və ya təhlükəsizlik tədbirlərinə fokuslanmaqla, uzunmüddətli sosial-iqtisadi inteqrasiya və milli həmrəylik məsələlərini təmin etmək mümkündürmü?
Keçmiş təcrübələrdən çıxarıla biləcək əsas dərslərdən biri, birtərəfli həllərin qeyri-kafi olmasıdır. O dövrdə də sərhədlərin gücləndirilməsi və mühafizə xərclərinin artırılması kimi tədbirlər görülsə də, əsas səbəblərə, yəni miqrasiyanın mənbəyi olan ölkələrdəki sosial-iqtisadi və siyasi problemlərə toxunulmadan tam bir həllə nail olmaq mümkün olmurdu. Amerika daxilində də miqrantların inteqrasiyası və sosial təsirləri məsələsi həmişə həssas bir mövzu olub.
Hazırkı vəziyyətin fərqli cəhəti, miqrasiyanın miqyası və coğrafiyası ola bilər. Texnologiyanın inkişafı, qlobal informasiya axınının artması və miqrasiya mənbələrindəki dəyişikliklər, həmçinin iqlim dəyişikliklərinin təsiri kimi yeni faktorlar miqrasiya axınlarını daha mürəkkəb hala gətirə bilər. Lakin Gonzalesin də vurğuladığı kimi, qanunsuz miqrasiyanın Amerika vətəndaşlarının həyatlarına təsiri məsələsi, bu gün də keçmişdə olduğu kimi aktualdır və hər iki tərəfin narahatlıqlarını nəzərə alan bir yanaşma tələb edir. Sual olunur: qanunsuz miqrasiyanın səbəblərinə dair strateji və uzunmüddətli həllər axtarışında, həm miqrantların hüquqları, həm də ölkə daxilindəki vətəndaşların təhlükəsizliyi və rifahı necə balanslaşdırıla bilər?
Gonzalesin diqqət çəkdiyi "qanunsuz miqrasiya səbəbiylə həyatları alt-üst olan amerikalılar"ın hekayələri, miqrasiya siyasətlərinin tənzimlənməsinin nə qədər vacib olduğunu bir daha ortaya qoyur. Bu məsələ yalnız cinayətkarlıqla mübarizə və ya sərhəd təhlükəsizliyi deyil, həm də demoqrafik dəyişikliklərin sosial-iqtisadi struktura təsiri baxımından da dəyərləndirilməlidir.
Belə bir durumda, bəs ABŞ-ın hazırkı miqrasiya siyasəti, digər inkişaf etmiş ölkələrin keçmiş təcrübələri ilə müqayisədə, miqrant axınının sosial və iqtisadi təsirlərini effektiv şəkildə idarə edə bilərmi?
Şərh Yaz