Arda Turan əsəbiləşdi: "Ağzını yum"

Bu müsahibənin "Arda Turan əsəbiləşdi: "Ağzını yum"" başlıqlı hissəsini oxuduqdan sonra, futbolun yalnız bir idman növü olmaqdan çıxıb daha böyük bir iqtisadi və sosial mexanizmin bir hissəsi olduğunu daha aydın görürük. Arda Turan kimi tanınmış şəxsiyyətlərin məşqçilik karyerasına başlaması, eyni zamanda onun mətbuatla olan münasibətlərinin də bu iqtisadi təsir dairəsinə daxil olduğunu göstərir.

Şaxtyor Donetsk kimi bir klubun Ukrayna Premyer Liqasında keçirdiyi oyunlar, yalnız yerli çempionatın nəticələri ilə məhdudlaşmır. Bu cür klublar, böyük sponsorluq müqavilələri, transferlər və oyunların yayım hüquqları vasitəsilə xeyli miqdarda pul dövriyyəsinə səbəb olur. Arda Turan-ın baş məşqçi kimi fəaliyyətə başlaması, onun adının bu maliyyə axınına daha da cəlb olunmasına gətirib çıxara bilər. Hakimlə mübahisə və ya "ağzını yum" kimi ifadələr, bu kontekstdə sadəcə bir emosional partlayış deyil, həm də futbol dünyasında güc, nüfuz və nəzarət mübarizəsinin bir təzahürüdür.

Digər ölkələrdə, məsələn, İspaniya və ya İngiltərədə baş məşqçilər və oyunçularla bağlı mübahisələr və mətbuatla qarşılıqlı əlaqələr daha qızğın ola bilər, lakin bu cür insidentlərin idarə olunma tərzində müəyyən fərqlər mövcuddur. Bəzi yerlərdə mətbuatın rolu daha obyektiv ola bilərkən, bəzi yerlərdə isə bu, bir növ şouya çevrilir və bu da daha çox maliyyə gəlirləri və tamaşaçı marağı üçün edilir. Ukraynada isə, bu cür insidentlərin sosial-siyasi mənzərə ilə də əlaqəsi ola bilər.

Belə bir vəziyyətdə, Arda Turan-ın məşqçilik karyerasının yalnız bir idmançının yolunu davam etdirməsi deyil, eyni zamanda böyük maliyyə və media imperiyasının bir parçası olduğunu nəzərə alsaq, bu cür gərginliklərin futbolun iqtisadi və sosial təsirini necə dəyişdirdiyi barədə düşünmək lazımdır. Məqalədəki bu kiçik detalı, futbolun böyük şəkilə necə uyğunlaşdığını anlamaq üçün bir nümunə kimi qəbul etsək, o zaman bu hadisələrin uzunmüddətli nəticələrini necə dəyərləndirməliyik?

Məqalədə Arda Turanın "hakimlə mübahisə etdiyi" qeyd olunur, lakin bu mübahisənin hansı spesifik hərəkətlərə və ya sözlərə əsaslandığı barədə ətraflı məlumat verilmir. Sadəcə "bu qərara etiraz edən Arda..." ifadəsi ilə qeyd edilən 28-ci dəqiqədəki sarı vərəqə səbəbiylə mübahisə etdiyi ehtimal olunur. Həmin mübahisənin dərəcəsi, Ardanın sərgilədiyi davranışın səviyyəsi və ya mübahisənin konkret məzmunu barədə daha ətraflı məlumat əldə etmək mümkündürmü? Mənbədə bu hadisənin daha ətraflı təsviri yer alırsa, bu barədə məlumat verməyiniz maraqlı olardı.

Arda Turanın məşqçi kimi ilk dövründə belə emosional reaksiyalar verməsi, onun futbola olan həssasiyyətini və oyun zamanı hisslərinə hakim olmaqda çətinlik çəkə biləcəyini göstərir. Bu vəziyyəti, məsələn, Joze Mourinyonun karyerasının əvvəllərində bənzər hallarda sərgilədiyi ehtiraslı və bəzən də kontroverisyalı davranışlarla müqayisə etmək olar. Mourinyo da zaman-zaman hakimlərlə, rəqib məşqçilərlə və hətta öz oyunçularıyla açıq münaqişələrə girmişdi. Bu cür davranışlar, bir tərəfdən, komandanı ruhlandırmaq və qələbəyə həvəsləndirmək məqsədi daşıya bilər, digər tərəfdən isə, futbolun intizamını pozmaq və mənfi bir atmosfer yaratmaq riskini daşıyır.

Keçmişdəki oxşar hallardan çıxarılan dərslər onu göstərir ki, belə emosional çıxışlar qısamüddətli müsbət təsir buraxsa da, uzunmüddətli perspektivdə məşqçinin nüfuzuna və komandanın daxili nizamına mənfi təsir göstərə bilər. Mourinyonun karyerası boyunca bu cür hallar təkrarlansa da, o, tədricən bu hisslərini idarə etməyi öyrənərək dünyada ən uğurlu məşqçilərdən birinə çevrildi. Arda Turan üçün də bu ilk təcrübələrin, emosiyalarını peşəkar səviyyədə idarə etmək və komandaya daha sakit, amma eyni zamanda təsirli liderlik etmək üçün bir öyrənmə prosesinin tərkib hissəsi olması vacibdir. Belə hallarda əsas məqam, intizamlılığın və strategiyanın emosiyaların önünə keçməsidir.

Bu məqaləni oxuduqda, Arda Turanın hakim qərarlarına olan emosional reaksiyası mənə məşqçi karyerasının başlanğıcındakı digər nümunələri xatırlatdı. Xüsusilə, onun daha əvvəl məşqçi olduğu komandalarda da oxşar hallar yaşanmışdı. Məsələn, bəzi məşqçilər futbolda, özəlliklə də gənc və ya yeni başlayan məşqçilər arasında, emosional zəiflikləri və hakimlərlə mübahisələri ilə diqqət çəkirlər. Bu cür davranışlar, məşqçinin sakitliyini qoruyub-saxlama bacarığının zəifliyinə işarə edir ki, bu da komandanın ümumi psixoloji vəziyyətinə mənfi təsir göstərə bilər.

Buradan çıxarılacaq ən əsas dərs, məşqçinin idarəetmə bacarıqlarının yalnız taktiki və texniki hazırlıqla məhdudlaşmamasıdır. Məşqçi həm də bir lider olaraq, öz emosiyalarını kontrol altında saxlamağı bacarmalı, oyun zamanı mümkün qədər sakit qalmalı və hakimlərlə konstruktiv bir dialoq qurmağı öyrənməlidir. Bu, xüsusilə gərgin vəziyyətlərdə, qərarın komandanın nəticəsinə birbaşa təsir etdiyi anlarda daha da vacibdir. Arda Turanın bu mərhələdə hələ də bu cür reaksiyalar göstərməsi, onun bu sahədə təkmilləşdirməyə ehtiyacı olduğunu göstərir. İndi isə onun Şaxtyor kimi böyük bir klubun baş məşqçisi olduğunu nəzərə alsaq, bu cür emosional çıxışlar daha da qəbahətlidir, çünki klubun nüfuzuna və imicinə zərər verə bilər.

Arda Turanın bu cür emosional reaksiyaları, məşqçi kimi peşəkarlığına xələl gətirə bilər. Hakimin qərarından narazı olmaq başa düşüləndir, lakin oyun zamanı bu cür açıq şəkildə əsəbiləşmək, komandanın fokusunu poza bilər. Bu cür halların qarşısını almaq üçün məşqçilər üçün xüsusi psixoloji hazırlıq və ya stress idarəetmə kursları tətbiq oluna bilərmi? Belə bir yanaşma, həm məşqçinin özü, həm də komandası üçün daha faydalı ola bilər.

Məqalədə Arda Turanın Şaxtyor Donetsk komandasının baş məşqçisi kimi Ukrayna Premyer Liqasında keçirdiyi oyun və bu oyun zamanı hakimlə yaşadığı mübahisə təsvir olunur. Bu cür hadisələr futbol dünyasında təsadüfi deyil, çünki idman, xüsusilə də peşəkar futbol, böyük ictimai və iqtisadi təsirlərə malik bir sahədir. Məşqçilərin və futbolçuların emosional reaksiyaları, onların uğurları və ya uğursuzluqları, birbaşa komandaların maddi vəziyyətinə, sponsorluq müqavilələrinə, transfer bazarına və ümumilikdə ölkə idmanının tənəzzülünə və ya inkişafına təsir göstərə bilər.

Avropa futbolunda, xüsusilə də böyük liqalarda, məşqçilərin və oyunçuların hakimlərlə olan mübahisələri bəzən böyük cəzalara, hətta karyeralarının dayandırılmasına səbəb olur. Bu, həm də idmanın hər zaman "fair play" prinsipinə əsaslanması gözləntisi ilə bağlıdır. Ukrayna Premyer Liqasında baş verən bu hadisənin də belə bir kontekstdə qiymətləndirilməsi mümkündür. Hətta bir neçə il əvvəl İtaliyanın Seriya A-sında məşhur klubların məşqçilərinin hakimlərlə olan insidentlərinə görə bir neçə oyunluq cəzalandırıldığını xatırlaya bilərik. Bu, o ölkələrdə futbolun həm də intizam və qayda-qanunla idarə olunduğunu göstərir.

Belə bir mühitdə, baş məşqçinin hakimlə açıq mübahisəyə girməsi nəticə etibarilə komandanın göstəricilərindən daha çox, özünün və komandasının reputasiyasına mənfi təsir göstərə bilərmi?

Arda Turanın öz komandasının Ukrayna Premyer Liqasında xal itirməsi fonunda əsəbi reaksiyası, məşqçilik karyerasının çətinliklərini və gənc yaşda belə təcrübəli bir komandanı idarə etməyin öhdəsindən gəlməsinin nə qədər mürəkkəb olduğunu göstərir. Hakimlə mübahisə etməsi, oyunun gedişatına olan təsirindən daha çox, onun özünə və komandasına olan ümumi təzyiqi əks etdirir. Ancaq, məhz bu cür "qızğın" anlarda məşqçinin soyuqqanlılığını qoruyub saxlaması, situasiyanı daha da gərginləşdirməkdən çəkinməsi, uzunmüddətli uğur üçün daha vacibdir. Belə hallarda, əsəbi reaksiyalardan uzaqlaşaraq, oyunçulara psixoloji dəstək göstərmək və oyunun davamına fokuslanmağı təmin etmək daha məqsədəuyğun olardı. Arda Turanın belə anlarda özünü idarə etmə bacarığı, onun karyerasının gələcəyi üçün əsas şərtlərdən biridir.

Məqalədə Arda Turanın hakim qərarına etirazı və nəticədə yaranan gərginlik təsvir edilir. Bu vəziyyət mənə futbol tarixinə düşmüş bəzi oxşar hadisələri xatırladır. Məsələn, məşhur "Maradona əli" epizodu zamanı Maradona da hakimin qərarına etiraz etmişdi, lakin onun hərəkətləri daha çox oyunu öz xeyrinə çevirmək məqsədi daşıyırdı və fərqli bir kontekstdə dəyərləndirilməli idi.

Arda Turanın vəziyyətində isə, görünür, mübarizənin gərginliyi və komandasının xal itirməsi təzyiqi altında səbrini itirməsi ön plandadır. Maraqlıdır ki, futbolçuların və ya məşqçilərin bu cür emosional reaksiyaları hər zaman "ağız yummaq" kimi kəskin şərhlərə səbəb olurmu? Bəlkə də bəzi hallarda bu, sadəcə idmançı ruhunun bir təzahürüdür, lakin digər hallarda isə etik sərhədlərin aşılmasıdır. Bu fərqi necə ayırd etmək olar və məşqçilərin belə anlarda özlərini idarə etmələri üçün hansı təcrübələr mövcuddur? Futbolun hər zaman emosionallıqla dolu olduğunu nəzərə alsaq, bu cür halların təkrarlanmasını gözləmək çətin deyil, amma hər birinin fərqli bir nəticəyə gətirib çıxarması da mümkündür.

Məqalədə Arda Turanın oyun zamanı hakimə etiraz etdiyi önə çəkilir. Bu, onun emosional xarakterini və ya stres altında olduğunu göstərə bilər. Lakin, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: məşqçi olaraq Arda Turanın oyunun gedişatına, qərarlara təsir etməyə çalışması, həmçinin komandasının maraqlarını müdafiə etməsi onun vəzifəsinin bir hissəsi ola bilər. Bəzən qərarların düzgünlüyünü şübhə altına almaq, məhz oyunun ədalətli keçməsi üçün vacib ola bilər. Əgər qəbul edilən qərarlar həqiqətən oyunun nəticəsinə ədalətsiz təsir edirdisə, məşqçinin reaksiya verməsi qınanmamalıdır. Burada əsas sual, Ardanın etirazının səbəbinin həqiqətən də ədalətsiz hakimliyin olduğu, yoxsa qeyri-obyektiv bir emosional haldan qaynaqlandığıdır.

Məqalədə Arda Turanın bir matçda hakimlə mübahisə etməsi təsvir olunur. Bu, futbol mühitində, xüsusilə də baş məşqçi və ya oyunçu statusunda olan şəxslər üçün təəccüblü bir hadisə deyil. Lakin bu məqamı daha geniş bir kontekstdə dəyərləndirmək mümkündür. Gənclərin və idmançıların tərbiyəsində, onların davranış modellərində müəllimlərin, məşqçilərin və nüfuzlu şəxslərin rolu çox böyükdür. Belə ki, bu cür hadisələr, futbolda və ya digər idman sahələrində mövcud olan stressin, gərginliyin bir göstəricisi ola bilər. Bu gərginlik isə dolayısı ilə təkcə idmançıların deyil, cəmiyyətin ümumi psixoloji durumuna da təsir edir.

Bu cür emosional reaksiya göstərən şəxslərin cəmiyyətdəki nüfuzunu nəzərə alsaq, bu cür davranışların gənc nəsillər üçün bir rol modeli olub-olmadığı sualını doğurur. Ümumilikdə, idmançıların sahədəki davranışları, cəmiyyətə ötürdüyü mesajlar necə tənzimlənməlidir ki, bu, daha sağlam və konstruktiv bir ictimai mühitin formalaşmasına xidmət etsin?

Arda Turanın Şaxtyor Donetsk baş məşqçisi kimi debütündə komandasının xal itirməsi və hakimlə mübahisə etməsi, məşqçilik karyerasına başlayan bir şəxs üçün təbii ki, gərgin bir başlanğıc təşkil edir. Bu vəziyyət məni bir müddət əvvəl futbolun özündə tənqidi yanaşma ilə seçilən məşqçilərdən birini xatırlatdı. Xatırlayırsınızsa, bu məşqçi də çətin oyunlarda, xüsusilə də səfər matçlarında hakim qərarlarından narazı qaldığı hallarda özünü idarə etməkdə çətinlik çəkirdi. Həmin dövrdə bu cür emosional reaksiya bəzən komandaya mənfi təsir edə bilirdi.

Arda Turanın hal-hazırkı situasiyası, bir tərəfdən, keçmişdəki həmin məşqçinin təcrübəsizlik dövrünü xatırlatsa da, digər tərəfdən, bəzi fərqlər də mövcuddur. O dövrdə sosial media və informasiya axını bugünkü qədər intensiv deyildi. Məşqçilərin reaksiyaları daha çox sahə içində tamaşaçıların və oyunçuların gözü önündə baş verirdi. Bu gün isə hər bir hərəkət anında izlənilir, təhlil edilir və geniş ictimaiyyətə yayılır.

Bu paralelə əsasən çıxarıla biləcək əsas dərs ondan ibarətdir ki, təcrübəli oyunçuluq karyerasından məşqçiliyə keçid zamanı emosiyaları idarə etmək böyük önəm kəsb edir. Bu, yalnız şəxsi nüfuz üçün deyil, həm də komandanın psixoloji vəziyyəti üçün də vacibdir. Arda Turanın da bu təcrübədən dərs çıxarıb, gələcəkdə daha təmkinli davranması, həm özü, həm də komandası üçün faydalı olacaq. Keçmişdəki oxşar hallar göstərir ki, hakim qərarlarına etiraz etmək müvəqqəti olaraq narazılığı ifadə etsə də, uzunmüddətli perspektivdə müsbət nəticələr vermir. Əksinə, oyunun axışına və komandanın fokusuna mənfi təsir göstərə bilər.

Məqalə Arda Turanın meydançada sərgilədiyi emosional reaksiyanı vurğulayır. Bu cür halların futbol mühitində nadir olmadığını qeyd etmək olar. Lakin, bu durumun nəticələri barədə daha dərinə getmək olar. Məsələn, belə bir gərgin anın oyunun gedişatına təsir edib-etmədiyini, ya da komandanın ümumi psixoloji durumunu necə formalaşdırdığını araşdırmaq maraqlı olardı. Hakimin qərarına etiraz etməyin nəticələri barədə də əlavə məlumat verilsə, oxucu üçün daha tam bir mənzərə yarana bilər.

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisəsinin təfərrüatları maraq doğurur, lakin bu cür situasiyaların təkrarlanmaması üçün məşqçi heyətinin oyun zamanı sakitliyini qorumaq və ya hakimlərlə effektiv ünsiyyət qurmaq üçün xüsusi təlimlər keçməsi barədə düşünülə bilərmi? Belə bir yanaşma həm komandanın fokusunu qoruyar, həm də peşəkar imici möhkəmləndirərdi.

Bu maraqlı məqaləni təqdim etdiyiniz üçün təşəkkür edirəm. Arda Turanın "Ağzını yum" deməklə nə demək istədiyini, onun mövqeyini anlamaq üçün başa düşüləndir. Lakin, məsələyə digər tərəfdən də baxmaq yerinə düşər. Baş məşqçi olaraq Arda Turan yalnız özünü deyil, həm də komandasını, onun futbolçularının hüquqlarını müdafiə etmək məsuliyyəti daşıyır. Əgər hakimin qərarı onun fikrincə ədalətsizdirsə və bu, oyuna mənfi təsir edə bilərsə, onun etiraz etməsi, bəlkə də, təsadüfi bir əsəbilik deyil, daha çox bir strategiya və ya ədaləti tələb etmək cəhdidir. Bu cür hallarda bir baş məşqçinin təzyiqi ilə oyunun gedişatına təsir etməsi və ya komanda yoldaşlarını ruhlandırması nə dərəcədə doğrudur? Bu hadisənin geniş mənzərəsini necə qiymətləndirmək olar?

Məqalədə Arda Turanın "əsməbiləşib" və "ağzını yum" deməsi ilə bağlı verilən məlumat, əslində baş verənlərin hansı kənar təsirlər və ya digər oyunçuların təhriki nəticəsində baş verdiyini aydınlaşdırmır. Məqalə yalnız baş məşqçinin hakimlə mübahisə etdiyini qeyd edir. Bu mübahisənin konkret olaraq hansı ifadə və hərəkətlərlə müşahidə olunduğunu təsdiqləyən əlavə məlumatlar olsaydı, oxucunun hadisənin tam mənzərəsini anlaması daha asan olardı. Bəlkə də bu cür ciddi bir reaksiyaya səbəb olan başqa amillər də var idi? Bu barədə əlavə məlumat verilə bilərmi?

Arda Turanın məşqçi karyerasının erkən mərhələsində belə situasiyalarla qarşılaşması təəccüblü deyil. Belə hallarda təkcə texniki və taktiki məsələlər deyil, eyni zamanda emosional idarəetmə də ön plana çıxır. Əsəbilik və etirazlar hər nə qədər anlaşılan olsa da, bir məşqçi kimi onun özünü nəzarətdə saxlamağı və hakimlərlə konstruktiv dialoq qurmağı bacarması uzunmüddətli uğur üçün vacibdir. Sadəcə "ağzını yum" demək əvəzinə, oyundaxili proseslərə daha çox fokuslanmaq, komandanın öz oyununu təkmilləşdirməsinə nail olmaq daha faydalı ola bilərdimi? Bu, həm də komandanın oyunçularına nümunə olmaq baxımından da önəmli deyilmi?

Məqalədə Arda Turanın oyundankənar davranışları və hakimlə mübahisəsi diqqəti cəlb edir. Baş məşqçi kimi təcrübəsizliyinin və ya emosional xarakterinin oyunun gedişatına necə təsir etdiyini anlamaq üçün bu cür reaksiyaların səbəblərini daha dərindən araşdırmaq maraqlı olardı. Lakin, bununla yanaşı, komandanın sahədəki göstərdiyi performansı və əldə etdiyi nəticəni də nəzərdən keçirmək lazımdır. 3-3 kimi bir hesabla başa çatan oyun, "Şaxtyor Donetsk" kimi güclü bir komanda üçün bəzi strateji və ya taktiki zəifliklərin mövcud olduğunu da göstərə bilər. Bu cür nəticələrdə məşqçinin təkcə emosional reaksiyaları deyil, həm də komandanın oyun planı, oyunçuların fərdi performansı və ya rəqibin təsirli oyunu kimi amillərin də rolu ola bilər. Bu məqamda, Arda Turanın davranışlarını onun baş məşqçi karyerasının ümumi mənzərəsindən ayırıb, komandanın sahədəki ümumi uğursuzluğuna səbəb olan daha geniş amilləri də müzakirəyə çıxarmaq lazımdır.

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisəsinə toxunulsa da, diqqətimi çəkən məqam bu hadisənin daha geniş bir kontekstdə necə şərh oluna biləcəyidir. Arda Turan kimi tanınmış bir şəxsiyyətin, xüsusilə də futbol karyerasını yeni baş məşqçi kimi davam etdirən birinin emosional reaksiyası, təkcə şəxsi xarakterindən deyil, eyni zamanda müasir idmanda artan təzyiq mühitinin də bir əlaməti ola bilər. Belə ki, məşqçilər üzərində qələbə qazanma, nəticəyə nail olma və komandanı zirvəyə daşıma məsələsindəki təzyiq getdikcə artır. Bu durum, həm də "idmanlaşdırma" deyilən, pulun və şöhrətin ön plana çıxdığı müasir idman ekosistemində şəxsi uğurun kommersiya maraqları ilə sıx bağlı olmasının bir nəticəsidir.

Bu kontekstdə düşünəndə, əslində bu cür emosional reaksiyaların, məşqçilərin və idmançıların davamlı şöhrət axtarışı fonunda reallaşan uğur tələblərinin bir təzahürü olduğunu söyləmək mümkündür. Beləliklə, bir baş məşqçinin hakimlə mübahisəsinə səbəb olan kiçik bir məqam, əslində idman aləmində mövcud olan böyük "nəticəyə fokuslanma" və "hər bahasına olsa da qalib gəlmə" mədəniyyəti ilə əlaqələndirilə bilər. Bu cür hallar, eyni zamanda, həm də sportçu və məşqçi psixologiyasının necə dəyişdiyini və yüksək nəticə tələb olunan mühitlərdə emosiyaların idarə olunmasının nə qədər çətinləşdiyini göstərir.

Gələcəkdə idmanda bu "təzyiq və nəticəyönümlülük" mədəniyyəti davam etdiyi müddətcə, məşqçilərin və idmançıların bu cür situasiyalarda göstərəcəyi reaksiyalar daha da kəskinləşəcəkmi?

Arda Turan'ın baş məşqçi kimi debütündə Ukrayna Premyer Liqasında səfərdə "Karpatı Lviv"ə qarşı 3-3 hesablı heç-heçə ilə başlayan oyun, futbol camiasında məşqçi karyerasının ilk addımlarının nə qədər çətin olacağını göstərir. Bu nəticə, həm Arda Turan'ın özü, həm də onu dəstəkləyən kəsim üçün bir neçə məqamı önə çıxarır.

Bu cür nəticələr, futbolun təkcə meydandakı bacarıqlarla deyil, həm də qeyri-sabitliklərlə dolu olduğunu xatırladır. Bir tərəfdən, Arda Turan kimi böyük bir futbolçunun məşqçi kimi uğurlu olacağına dair böyük gözləntilər var idi. Lakin digər tərəfdən, futbolumuzda bir çox tanınmış oyunçunun məşqçilikdə eyni uğuru qazana bilmədiyi də bir gerçəkdir. Bu, məşqçilikdə oyunçuluqdan fərqli bir düşüncə tərzinin, strateji bacarıqların və psixoloji hazırlığın vacibliyini vurğulayır.

Qardaş Türkiyə futbolunda da buna bənzər nümunələrə rast gəlmək mümkündür. Hətta dünyanın başqa liqalarında da böyük ulduzlar məşqçilik karyeralarında çətinliklərlə üzləşmiş, bəziləri isə bu sahədə özlərini tam təsdiqləyə bilməmişdir. Bəlkə də bu, futbolçuların yalnız topa nəzarət etmək bacarığından deyil, həm də komandanı idarə etmək, oyunçularla münasibət qurmaq və məğlubiyyətlə barışmaq bacarığından qaynaqlanır.

Bu məqalədə qeyd olunan hakim qərarına qarşı etirazlar da məşqçinin stresli və təzyiq altında olduğu bir mühiti əks etdirir. Ümumiyyətlə, futbol liqalarındakı hakimliyin səviyyəsi və ya tərəfsizliyi ilə bağlı müzakirələr dünya futbolunun hər yerində mövcuddur. Bəs, Ukrayna Premyer Liqasında hakimliyin səviyyəsi, ümumilikdə, hansı beynəlxalq standartlarla müqayisə oluna bilər?

Arda Turanın Ukraynada komandasının oyununda hakimlə mübahisəyə girməsi, futbol tarixində bu cür hallar üçün təəccüblü bir təkrarlama deyil. Xatırladaq ki, oxşar bir insident 2014-cü ildə, başqa bir məşqçi, o zamanlar Porto ilə işləyən Luis Filipe Scolari'nin də bir oyun zamanı dördüncü hakim ilə kəskin mübahisəyə girdiyi bir məqama dəlalət edir. Scolari'nin bu hərəkəti oyunun gedişinə təsir etdi və nəticədə tribunaya göndərildi.

Bu paralellikdən çıxarılacaq dərslər aydındır: məşqçilərin emosional reaksiyaları, xüsusilə də hakim qərarlarına qarşı olan etirazları, həm komandanın fokusunu dağıda bilər, həm də şəxsi nüfuzlarına mənfi təsir göstərə bilər. Scolari'nin vəziyyətində Porto oyunun sonlarında qol buraxaraq heç-heçə ilə kifayətlənməli olmuşdu.

Maraqlıdır ki, hər iki halda da məşqçilərin gərginliyi oyunun "təsadüfi" bir anında deyil, oyunun gərginliyinə uyğun olaraq, həlledici hesab oluna biləcək anlarda (birində sarı vərəqə, digərində isə oyunun gedişatına təsir edə biləcək bir qərar) ortaya çıxır. Bu, məşqçilərin özlərini idarə etmə bacarığının, həmçinin komandanın uğuru üçün nə qədər vacib olduğunu bir daha göstərir. Arda Turanın durumunda nəticə hələ tam bəlli olmasa da, keçmiş təcrübələr göstərir ki, belə halların fəsadları yalnız sarı vərəqə və ya mübahisə ilə məhdudlaşmır.

Məqalədə Arda Turanın komandasının Ukrayna Premyer Liqasında xal itirməsi və onun hakimə qarşı reaksiyası təsvir olunur. Bu cür hadisələr, futbolun özündə bir idman növü olmaqla yanaşı, həm də milli və beynəlxalq səviyyədə böyük iqtisadi və sosial təsirlərə malik bir fenomendir. Belə gərgin anlarda baş məşqçinin emosional reaksiyaları, müasir idmanın mətbuat tərəfindən necə izlənildiyini və tez bir zamanda reytinq xatirinə necə "<a href="https://az24saat.org/" target="_blank" rel="noopener noreferrer">xəbər</a>"ə çevrildiyini göstərir. Bu cür "məşhur" məşqçilərin emosional halları, bəzən onların məşqçilik bacarıqlarından daha çox diqqət çəkir ki, bu da media besiekləsində idmanın kommersiyalaşması tendensiyasının bir göstəricisidir. Bu durum, uzun müddətdə gənc futbolçuların peşəkar karyeralarında emosional idarəetmə və streslə başa çıxma bacarıqlarının inkişafına necə təsir edə bilər?

Arda Turanın baş məşqçi kimi ilk mövsümlərində qarşılaşdığı nəticələrin və idarəetmə tərzinin müzakirəyə çıxarılması aktualdır. Xüsusilə də hakimlə olan mübahisəsinə dair məlumat, məşqçilik karyerasında təzyiqlərlə necə başa çıxdığını göstərir. Ukrayna Premyer Liqasında "Şaxtyor Donetsk" kimi bir klubun səfər oyununda 3-3 hesablı bərabərliklə ayrılması, mövsümün əvvəlində komandanın stabil bir performans göstərmədiyini ehtimal etməyə əsas verir.

Bunu digər ölkələrin futbol liqaları, məsələn, İngiltərə Premyer Liqası ilə müqayisə etdikdə, məşqçilərin həm taktiki, həm də psixoloji gərginliklərlə necə başa çıxdığını görmək mümkündür. İngiltərədə məşqçilərin hakimlərlə olan emosional mübahisələri tez-tez gündəmdə olsa da, nəticə etibarilə liqanın ümumi səviyyəsi və rəqabətə davamlılığı fərqlilik yaradır. Arda Turanın bu cür "ilk"lərlə qarşılaşması, onun uzunmüddətli məşqçilik karyerası üçün bir baza təşkil edə bilər, lakin bu təcrübələrdən hansı dərsləri çıxaracağı hələlik sual altındadır.

Bu kimi situasiyalarda məşqçinin davranışının nəticələri, sırf oyun nəticəsi ilə yanaşı, komandanın daxili atmosferinə və azarkeşlərlə münasibətlərinə də təsir göstərə bilər. Belə bir gərginlikdən sonra Arda Turanın komandasını necə motivasiya edəcəyi və onun məşqçilik fəlsəfəsinin bu cür çətin anlarda necə formalaşacağı diqqətçəkməlidir. Ümumilikdə, bu hadisənin onun karyerasında bir dönüş nöqtəsi olub-olmayacağını indidən demək çətindir. Bəs, məşqçilərin emosional reaksiyalarının komandaların uğurunda rolu nə qədər əhəmiyyətlidir?

Məqalədə "Arda Turan hakimlə mübahisə etdi" ifadəsi qeyd olunur və bu, onun "ədalətli" tənqidi bir yanaşma üçün yaxşı bir nöqtədir. Lakin bu, tam sübuta yetirilməmiş və ya mübahisəli bir iddia kimi görünə bilər. Məqalənin mətnindəki "Bu qərara etiraz edən Arda..." cümləsi, onun mübahisə etdiyini göstərsə də, mübahisənin əslində nə dərəcədə kəskin və ya qeyri-nəzakətli olduğunu tam olaraq izah etmir. "Ağzını yum" ifadəsinin məhz hansı kontekstdə və kimə yönəldiyi barədə daha ətraflı məlumat olmadan bu iddia olduqca subyektiv qala bilər. Bu məsələnin daha aydınlaşdırılması üçün mübahisənin dəqiq məzmunu, kimin kimə dediyi və ya bu barədə başqa mənbələrin mövqeyi barədə əlavə məlumatlar əlavə etmək məqalənin analitik dəyərini artırardı.

Arda Turanın məşqçilik karyerasının erkən mərhələlərindəki bu cür emosional reaksiyaları, futbolun yalnız idman deyil, həm də böyük biznes və sosial təsirlərə malik bir sahə olduğunu xatırladır. Məşqçilərin və oyunçuların təzyiq altında davranışı, uzun illərdir ki, futbolun ayrılmaz bir hissəsidir. Lakin bu cür halların bir tərəfdən "oyun qaydası" kimi qəbul edilməsi, digər tərəfdən isə idmançıların peşəkarlığı və nümunəvilikləri ilə bağlı suallar doğurması da müşahidə edilir. Məsələn, İngiltərə Premyer Liqası kimi daha "mature" liqalarda məşqçilərin bu cür açıq mübahisələrə girməsi daha az rast gəlinən bir haldır, halbuki bəzi Cənubi Amerika liqalarında bu tip gərginliklər daha adi sayılır. Bu, mədəniyyətdən və ya liqaların təşkilati strukturlarından asılı ola bilər. Şaxtyor Donetsk kimi böyük bir klubda məşqçi olmaq, həm də futbolun siyasi və iqtisadi kontekstində yer almaq deməkdir, xüsusilə Ukrayna kimi bir ölkədə, hansı ki, son illərdə ciddi çətinliklərlə üzləşib. Bu şəraitdə bir məşqçinin həm idman uğuru qazanma, həm də milli səviyyədəki gərginlikləri idarə etməli olması, işini daha da mürəkkəbləşdirir. Belə bir vəziyyətdə, məşqçinin səbrinin sərhədlərini müəyyən edən nədir: şəxsi xarakteri, klubun tələbləri, yoxsa ölkədəki ümumi sosial-siyasi atmosfer?

Bu məqalə Arda Turanın məşqçilik karyerasında qarşılaşdığı çətinliklərə işıq tutur. Xüsusilə, "Şaxtyor Donetsk"in "Karpatı Lviv" ilə oynadığı matçda baş verən hadisələr diqqətimi çəkdi. Hakimlə mübahisə vəziyyəti, həqiqətən də, texniki heyətin emosional tərəfini göstərir.

Bu vəziyyəti, məşqçi kimi Arda Turanın özü də futbolçu olarkən yaşadığı oxşar situasiyalarla müqayisə etmək olar. Xatırlayırsınızsa, onun oyunçu karyerası ərzində də hakim qərarlarına kəskin reaksiya verdiyi hallar olurdu. Məsələn, 2014-cü ildə Braziliyada keçirilən Dünya Kubokunda Türkiyənin yığma komandasının oyunları zamanı da buna bənzər mübahisələr yaşanmışdı. Həmin dövrdə də onun tez reaksiya verməsi və emosional çıxışları ilə yadda qaldığını görürük.

Bu paralellə baxdıqda, həm oyunçu, həm də məşqçi olaraq Arda Turanın eyni emosional xüsusiyyətləri nümayiş etdirməsi təəccüblü deyil. Ancaq, məşqçi olmaqla oyunçu olmaq arasında əsaslı fərqlər var. Məşqçi kimi, təkcə özünün deyil, bütün komandasının sakitliyini və fokusunu qorumaq məsuliyyəti daha böyükdür. Oyunçu ikən sərgilənən emosional reaksiyalar, məşqçi kürsüsündə daha böyük risklər daşıyır, çünki bu, komandanın oyununa və nəticəsinə birbaşa təsir edə bilər.

Bu cür hallardan çıxarılan ən əsas dərs isə, peşəkar idmanda, xüsusilə yüksək səviyyədə, emosiyaların idarə olunmasının nə qədər kritik olduğudur. Arda Turan kimi bacarıqlı bir məşqçinin də bu sahədə özünü inkişaf etdirməli olduğunu düşünürəm. Baş verən hadisə onun üçün bir öyrənmə prosesinin hissəsidir.

Məncə, bu matçda cəmi 3-3 hesabının alınması da göstərir ki, hakimin qərarından qaynaqlanan gərginlik nəticəyə təsir etmiş ola bilər. Belə bir durumda, əgər Arda Turan daha soyuqqanlı bir mövqe sərgiləyərək komandasını ruhdan düşməməyə həvəsləndirsəydi, bəlkə də oyunun nəticəsi fərqli ola bilərdi.

Arda Turanın özünü idarə edə bilməməsi, xüsusilə də hakimin qərarına reaksiyası, məşqçi karyerasının bu mərhələsində onun üçün narahatlıq doğuracaq bir məsələdir. Bu cür emosional patlamalar təkcə onun nüfuzuna deyil, həm də komandanın psixoloji vəziyyətinə də təsir göstərə bilər. Futbol tarixində məşqçilərin hakimlərlə mübahisə etdiyi, hətta qovulduğu saysız-hesabsız hadisələr mövcuddur. Məsələn, məşhurlaşdığı dövrlərdə Ser Aleks Ferqyusonun da tez-tez hakimlərlə mübahisə etdiyi və kənara çıxarıldığı hallar olmuşdur. Lakin Ferqyuson illər ərzində bu cür emosional reaksiyalarını idarə etməyi öyrəndi və bu xüsusiyyəti onun zəifliyindən çox, oyunun içində olduğunu göstərən bir əlamətə çevrildi. Arda Turan üçün həmkarı olan Ferqyusonun bu təcrübəsindən dərs çıxarmaq, daha sakit və analitik yanaşma sərgiləmək vacibdir. Hakimin qərarı onun komandasının uğursuzluğunu düzəltmir, əksinə diqqəti əsas problemdən yayındıra bilər. Bu cür müdaxilələr nəticəsində cəzalandırılma riski də hər zaman var.

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisə etdiyi qeyd olunur, lakin bu mübahisənin əsl səbəbi tam olaraq açıqlanmır. "Bu qərara etiraz edən Arda..." ifadəsi oxucuda bu qərarın tamamilə əsassız olduğu təəssüratını yarada bilər. Hakimin Azaroviyə göstərdiyi sarı vərəqənin dəqiq səbəbi və Arda Turanın bu qərara etirazının mahiyyəti barədə daha ətraflı məlumat olsaydı, hadisənin konteksti daha aydın olardı. Bu məqamda, hakim qərarının ədalətliliyi və ya ədalətsizliyi barədə daha dərin bir təhlil aparılmadan, yalnız bir tərəfin reaksiyasına əsaslanaraq nəticə çıxarmağın tərəfsiz bir yanaşma olub-olmadığı sual doğurur. Bu iddia hansı mənbəyə əsaslanır və oyunun həmin anında baş verənlər barədə başqa hansı məlumatlar mövcuddur?

Arda Turanın baş məşqçi kimi ilk ciddi sınaqlarından birində yaşadığı xal itkisi və hakim ilə olan mübahisəsi, təkcə Ukrayna Premyer Liqasının deyil, ümumilikdə futbolun müasir idarəetmə və nəticəyönümlü mühitini əks etdirir. Məşqçilərin frustrated olması və qərarların qəbul edilməsinə təsir etmə cəhdləri, peşəkar idmanda artan təzyiqin bir göstəricisidir. Bu durum, sadəcə bir matçın nəticəsi ilə deyil, eyni zamanda futbolun "win-at-all-costs" mədəniyyətinin daha geniş iqtisadi və sosial təsirini də önə çıxarır. Klup rəhbərliyinin tələbləri, azarkeşlərin gözləntiləri və məşqçilərin karyera uğrunda mübarizəsi, hər bir xal itkisini böyük bir fəlakətə çevirir. Bu təzyiq altında, məşqçilərin emosional reaksiyaları da təbii bir nəticədir. Gələcəkdə futbolun bu qədər nəticəyönümlü və təzyiq altında qalması, gənc oyunçuların inkişafına necə təsir göstərəcək?

Məqalə Arda Turanın davranışına diqqət çəkir, lakin onun təfərrüatlarına girməklə məşğul olur. Belə bir vəziyyətdə, məşqçinin müdafiəçi mövqeyində olan bir oyunçuya edilən müdaxiləyə görə sərt reaksiyası başa düşüləndir. Lakin, belə hallarda yalnız emosional cavab vermək əvəzinə, məşqçi heyətinə hakimin qərarlarını daha sakit və peşəkar şəkildə müzakirə etmək üçün təlimat verilməsi daha məqsədəuyğun olmazdımı? Belə bir yanaşma, həm oyunun gedişatına mənfi təsirin qarşısını ala, həm də komanda daxilində intizamı qorumağa kömək edə bilər.

Məqalədə təsvir olunan hadisə, məşqçi kimi karyerasının erkən mərhələlərində olan Arda Turanın, komandasının Ukrayna çempionatında səfərdə xal itirməsi və bu zaman hakimin qərarına reaksiyası ilə bağlıdır. Bu vəziyyət məni futbol tarixinə nəzər salmağa sövq edir, xüsusilə də məşqçilərin oyun zamanı emosional təzahürləri ilə bağlıdır. Məsələn, məşhur məşqçi Joze Mourinyonun karyerasının müxtəlif mərhələlərində hakimlərlə olan gərgin münasibətləri və ya oyun zamanı sərgilədiyi emosional davranışlar buna misal ola bilər. Bu cür hallarda məşqçinin soyuqqanlılığını qoruyub-saxlaması, komandasına təsir etməməsi vacibdir. Mourinyo kimi təcrübəli məşqçilər belə vəziyyətlərdə özlərini daha yaxşı idarə edə bilirlər, çünki onların bu cür təzyiqə və vəziyyətlərə qarşı daha çox təcrübəsi var. Arda Turanın hələ başlanğıc mərhələsində olması, bu cür emosional anlarda daha həssas olmağına səbəb ola bilər. Keçmişdəki məşqçilərin təcrübəsindən çıxarılmalı dərs, hər bir məşqçinin, xüsusilə də gənc və ya az təcrübəli olanların, oyun zamanı emosiyalarını idarə etməyi öyrənməli olmasıdır. Çünki bu, təkcə məşqçinin özü üçün deyil, həm də komandasının ruh halı və oyun performansı üçün də önəmlidir. Arda Turanın bu təcrübədən nə öyrənəcəyi, gələcək karyerasında necə bir məşqçi olacağını müəyyən edəcəkdir.

Məqalədə qeyd olunan "Arda Turan əsəbiləşdi: "Ağzını yum"" ifadəsi, bir idman hadisəsi kontekstində baş məşqçinin davranışına diqqət çəkir. Lakin bu cür emosional reaksiya və idmançılar tərəfindən nümayiş etdirilən aqressivlik, yalnız futbol meydançasındakı gərginliklə məhdudlaşmır. Bu, daha geniş bir cəmiyyətdə müşahidə olunan, şəxsi uğursuzluqların və ya məyusluqların başqalarına yönəldilməsi tendensiyasının bir əks-sədası ola bilər.

Müasir cəmiyyətdə artan stress, rəqabət və uğur təzyiqi, bəzən fərdləri öz narazılıqlarını və ya qəzəblərini idarə etməkdə çətinlik çəkməyə vadar edir. İdman, bu cür emosiyaların ifadə olunduğu bir platforma çevrilə bilər. Eləcə də, media tərəfindən bu cür hallarının şişirdilərək təqdim olunması, cəmiyyətdəki gərginliyi daha da artıra bilər. Əsas məqam odur ki, bu cür emosional partlayışlar, şəxsi müvəffəqiyyətsizliklərin idarə olunmasında daha konstruktiv yolların tapılmamış olması ilə əlaqəlidir.

Belə bir vəziyyətdə, əsas sual ortaya çıxır: Cəmiyyətimizdə fərdlərin məyusluqlarla və münaqişələrlə daha sağlam yollarla necə başa çıxmasını təşviq edə bilərik ki, bu cür emosional reaksiyalar yalnız idman meydançalarında deyil, həyatın digər sahələrində də azalmış olsun?

Arda Turanın "Şaxtyor Donetsk"də baş məşqçi kimi səfərdə "Karpatı Lviv"lə oyununda hakimlə mübahisəsinin təsviri, yalnız idman hadisəsi olmaqdan kənarda, daha geniş kontekstdə dəyərləndirilə bilər. Belə mübahisələr, xüsusilə Avropanın aşağı divizionlarında və ya digər regional liqalarda, məşqçilərin öz komandalarının uğursuzluqlarına və ya ədalətsizliyə qarşı reaksiyalarının bir göstəricisi ola bilər. Bu cür emosional çıxışlar, bəzən maliyyə və ya idarəetmə baxımından çətinlik çəkən klublarda daha sıx müşahidə olunur. Ukrayna Premyer Liqasının da cari iqtisadi və siyasi vəziyyəti nəzərə alındıqda, "Şaxtyor Donetsk" kimi tarixi bir klubun belə çətin bir oyunda xal itirməsi və bununla bağlı yaşanan gərginlik, daha dərin problemlərə işarə edə bilər. Məsələn, bir çox ölkədə futbol klublarının maliyyə sabitliyi və ya idarəetmə strukturları, onların məzənnəsini və nəticə etibarilə məşqçilərin davranışlarını birbaşa təsir edir. Belə bir şəraitdə, məşqçinin emosional reaksiayası yalnız məşqçilik bacarıqsızlığından deyil, həm də klubun ümumi durumundan qaynaqlana bilər. Beləliklə, bu mübahisəni təkcə bir hakimin səhv qərarına qarşı bir etiraz kimi yox, həm də bir klubun üzləşdiyi çətinliklərin bir əlaməti kimi görmək mümkündürmü?

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisəsi və buna səbəb olan səhv qərar haqqında məlumat verilir. Bu cür situasiyalar futbolda, xüsusilə də gərgin oyunlarda tez-tez rast gəlinir və baş məşqçinin öz komandasına görə göstərdiyi emosional reaksiyalar başa düşüləndir. Lakin, hakimin qərarının səhv olduğunu tam olaraq iddia etməzdən əvvəl, oyunun ətraflı təhlili və hakimin hərəkətlərini əsaslandıran digər amillər də nəzərə alınmalıdır. Bəlkə də, mübahisəli epizodda baş verənləri tam anlamaq üçün daha geniş bir kontekstə ehtiyac var, məsələn, oyunun gedişatındakı digər mübahisəli qərarlar və ya oyunçuların davranışı kimi.

Məqalədə Arda Turanın "əzablı" bir şəkildə hakimlə mübahisə etdiyi qeyd olunur. Lakin, baş verən oyunun 28-ci dəqiqəsindəki bir sarı vərəqəyə görə belə bir reaksiyanın tam olaraq təsvir edilməsi bir qədər mübahisəli görünür. Məqalədə bu iddia üçün daha ətraflı mənbə və ya təfərrüat göstərilərsə, məsələyə daha aydınlıq gətirilə bilər.

Arda Turanın komandasının heç-heçə qalması və onun hakimlə mübahisə etməsi, təbii ki, məşqçilik karyerasının erkən mərhələsində qarşılaşa biləcəyi çətinliklərdəndir. Lakin, bu cür emosional reaksiyaların oyunun nəticəsinə təsir edə biləcəyi qaçılmazdır. Belə vəziyyətlərdə, məşqçinin özünü idarə etməsi və oyunçuları sakitləşdirməsi, bəzən qalib gəlməkdən daha önəmli bir göstərici ola bilər. Həmçinin, hakimin qərarını sakit şəkildə analiz edib, növbəti oyunlarda bu cür halların qarşısını almaq üçün başqa strategiyalar düşünmək də maraqlı olardı. Məsələn, oyun zamanı özünü daha soyuqqanlı göstərmək üçün hansı tədbirləri görə bilər?

Arda Turanın hakimlə mübahisə etdiyi qeyd olunur, lakin bu mübahisənin məhz hansı səbəbdən başladığına dair əlavə məlumat verilmir. Sadəcə olaraq, 28-ci dəqiqədə bir oyunçuya verilən sarı vərəqəyə etiraz etdiyi bildirilir. Bu etirazın miqyasını, məşqçinin bu etirazı zamanı necə bir dil işlətdiyini və ya nə kimi tədbirlər görüldüyünü daha ətraflı aydınlaşdırmaq olar mı? Bu cür detallar, "əzabını yum" ifadəsinin məqalənin özündə tam olaraq hansı kontekstdə işləndiyini anlamağa kömək edə bilərdi.

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisə etdiyi qeyd olunur. Lakin bu mübahisənin məhz hansı səbəbdən və necə baş verdiyinə dair ətraflı məlumat verilmir. Oyunda 28-ci dəqiqədə Azaroviyə verilən sarı vərəqənin bu mübahisəyə səbəb olduğu ehtimal olunur, lakin bunun konkret olaraq Arda Turanın hakimlə mübahisə etməsinə gətirib çıxardığı tam dəqiqliyi ilə sübuta yetirilmir. Bu məqamla bağlı daha ətraflı məlumat və ya videonun mövcudluğu barədə mənbə göstərilə bilərdimi?

Məqalədə Arda Turanın hakimlə mübahisəsinə diqqət çəkilir, lakin bu vəziyyəti daha geniş bir mərhələdə, futbolun idarəolunma və intizam prinsipləri ilə əlaqələndirmək mümkündür. Premyer Liqa kimi yüksək səviyyəli liqalarda hakimlərin qərarlarına edilən etirazlar təkcə texniki bir səhv kimi deyil, həm də idman ruhuna və oyunun gedişatına təsir edən bir amil kimi dəyərləndirilməlidir. Bu cür halların tez-tez təkrarlanması, futbol idarəetmə orqanlarının intizam mexanizmlərinin effektivliyini də sual altına alır. Belə bir vəziyyətdə, xüsusilə də gənc oyunçuların formalaşmasında mühüm rol oynayan məşqçilərin davranışlarının gələcəkdə futbolumuzda hansı tendensiyaları yaradacağını düşünmək vacibdir.

Arda Turanın Ukrayna Premyer Liqasında komandasının xal itirməsi və hakimlə mübahisə etməsi, məşqçi karyerasının hələ də formalaşma mərhələsində olduğunu göstərir. Bu cür emosional reaksiyalar futbol dünyasında təsadüfi deyil. Xatırladaq ki, bir zamanlar özü də futbolçu olarkən oyun zamanı hakimin qərarlarına kəskin etirazları ilə yadda qalan bir çox məşqçi və futbolçu olub. Məsələn, Dieqo Maradona kimi futbol əfsanələrinin də karyeraları boyu bu cür gərgin anları yaşadıqları məlumdur. Maraqlıdır ki, keçmişdə də hakimin səhv qərarı və ya onunla razılaşmamaq məşqçilərin və ya futbolçuların diqqətini oyunun gedişatından yayındıra bilirdi.

Arda Turanın vəziyyətində də prinsip etibarilə oxşar bir durum müşahidə olunur. Hakimlə mübahisəyə girərək və ya əsəbiləşərək, sanki özünün də əvvəllər qurbanı olduğu düşünülən "haqsızlıq"la mübarizə aparmaq istəyir. Lakin buradakı fərq ondan ibarətdir ki, məşqçi kimi onun borcu yalnız özünü deyil, komandasını da hər cür diqqət yayındırıcılardan qorumalıdır. Oyunun gedişatına təsir edən qərarlar ola bilər, lakin bu cür emosional çıxışlar nəticəyə nail olmaqda çox vaxt əngəl törədir. Məşqçi kimi nəticəyə fokuslanmaq üçün bu cür təzahürləri idarə etməyi öyrənmək önəmlidir. Keçmişdəki nümunələrdən dərs çıxararaq, Arda Turanın bu situasiyadan daha təcrübəli və strateji yanaşma ilə çıxması gələcək karyerası üçün vacib olacaq.

Məqalədə Arda Turanın "Ağzını yum" dediyi qeyd olunur. Lakin, bu sitatın hansı mənbədən götürüldüyü və ya hansı kontekstdə söyləndiyi barədə ətraflı məlumat verilmir. Hakimlə mübahisə zamanı bu ifadənin tam olaraq necə və kimə ünvanlandığı aydınlaşdırılsa, məqalənin daha inandırıcı olacağını düşünürəm. Bu məqamla bağlı əlavə məlumat əldə etmək mümkün olardımı?

Arda Turanın baş məşqçi kimi ilk oyunu olan bu matçda komandasının heç-heçə qalması və hakim qərarlarına etiraz etməsi, futbol tarixində məşqçilərin qarşılaşdığı çətinlikləri və emosional anları xatırladır. Məsələn, Joze Mourinyonun məşhur "gözyaşardıçı qaz" ifadəsi və ya Ser Alex Ferqyusonun oyunsonrası hakimlərə olan münasibəti bu cür gərginliklərin nə qədər yaygın olduğunu göstərir. Turanın hərəkətləri, baş məşqçi karyerasının başlanğıcında yaşadığı təzyiq və oyuna təsir edən amillərə qarşı reaksiyasını əks etdirir. Bu cür situasiyalarda məşqçilərin soyuqqanlılığını qoruyub saxlamağın vacibliyi bir daha ortaya çıxır. Bu hadisədən çıxarılan əsas dərs, yeni başlayan məşqçilərin yalnız taktiki hazırlıq deyil, həm də emosional idarəetmə və oyunun gedişatındakı qeyri-müəyyənliklərlə başa çıxma bacarığının da inkişaf etdirilməsinin zəruriliyidir.

Məqalədə Arda Turanın təxribata məruz qalması və ya haqsızlığa uğraması ehtimalı qeyd edilir. Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: futbolun intensivliyi şəraitində, baş məşqçi kimi təzyiq altında olan bir şəxs üçün adi hal sayıla biləcək bir reaksiyanın obyektiv qiymətləndirilməsi çətin ola bilər. Hadisənin "təxribat" kimi təqdim olunması, bəlkə də, məşqçinin özünün emosional durumunu və oyundakı şəxsi rolunu aşırı dərəcədə vurğulaya bilər. Əslində, hakim qərarı Arda Turanın özünün də qəbul etməli olduğu bir idman riskinin nəticəsi ola bilər. Bu cür anlarda, məşqçinin göstərdiyi "əzab"dan daha çox, oyunun ümumi gedişatına və komandanın bu hadisədən necə təsirləndiyinə diqqət yetirmək daha vacibdir.

Məqalədə Arda Turanın futbolçu karyerası dövründə də hakim qərarları ilə mübahisə etdiyi xatırlanır, lakin baş məşqçi kimi də bu təzahürün davam etməsi maraqlıdır. Bu vəziyyət, məşqçilik karyerasına yeni başlayan bir şəxs üçün də gözlənilə bilər. Yəqin ki, bu situasiya futbolun təbiətində olan emosional gərginliklə bağlıdır. Məsələn, məşhur futbolçulardan Zinedin Zidanın da oyun zamanı emosiyonal anlar yaşadığı və bunun bəzən məşqçi kürsüsündə də davam etdiyi müşahidə olunur. Belə hallarda ən əsas məsələ, emosiyaları idarə etmək və peşəkar mövqe saxlamaqdır. Arda Turanın bu cür situasiyalardan hansı dərsləri çıxaracağı və gələcəkdə bu cür halların qarşısını necə alacağı maraq doğurur.