İyun ayında Sudan müharibəsinin getdiyi bir vaxtda önə çıxan bir hadisə yaşandı: Sudan Silahlı Qüvvələri (SSF), Qırmızı dəniz sahilindəki müharibə paytaxtı Port Sudanda vətəndaş kabinetinə rəhbərlik etmək üçün Baş nazir Kamil İdrisi təyin etdi.
İdris yeni hökuməti idarə etmək üçün texnokratlardan ibarət bir qrup təyin edərək köklü islahatlar aparmaq niyyətində idi.
Lakin Darfurdan olan iki nüfuzlu silahlı qrupun liderləri Cəbrayıl İbrahim və Mini Arko Minavi öz vəzifələrini tərk etməkdən imtina etdilər. Ordu lideri Abdelfəttah əl-Burhan, onları yerində saxlamaq üçün İdrisin qərarını ləğv etdi.
"Burhanın İbrahim və Minaviyə verdiyi güzəşt onlara hökumət gəlirlərinə nəzarət edən nazirlikləri əlində saxlamağa imkan verir", – "Sudan Şəffaflıq və Siyasət İzləmə Mərkəzi" düşüncə mərkəzinin təsisçisi Süleyman Baldo bildirdi.
Əl-Cəzirə ordunun sözçüsü Nabil Abdullaha yazılı suallar göndərərək, əl-Burhanın niyə İdrisin qərarını ləğv etdiyini soruşdu. Nəşr olunana qədər heç bir cavab alınmamışdı.
Müharibənin digər tərəfində isə iki ildən artıq davam edən Sudan müharibəsindən sonra ölkəni faktiki olaraq iki yerə bölmüş silahlı qruplar koalisiyası dayanır.
Ordu ilə vuruşan Çevik Dəstək Qüvvələri (ÇDQ) kiçik silahlı fraksiyalarla ittifaq quraraq, guya bütün Sudanı təmsil edəcək bir paralel hökumət qurmaq niyyətini bəyan edib.
ÇDQ-nin dəstəklədiyi koalisiya artıq liderləri nüfuzlu mövqelərdə yer alan rəhbər şurasını açıqlayıb.
Analitiklər bildirirlər ki, SSF və ÇDQ öz döyüş meydanı ittifaqlarını qorumaq üçün güclü silahlı birləşmələrin tələblərini yerinə yetirməyə çalışırlar.
Gələcək Paralel Hökumət
Fevral ayında ÇDQ, Nuba dağlarından olan və Abdel Aziz əl-Hilunun rəhbərlik etdiyi Sudan Xalq Qurtuluş Hərəkatı-Şimal (SXQH-Ş) ilə ittifaq qurduğunu elan etdi.
Sudan müharibəsinin əvvəlindən bitərəf qalan bu qrupun ÇDQ ilə ittifaq quraraq yeni bir birlik və "Təsis" (bünövrə) adını verdikləri paralel hökumət yaratması müşahidəçiləri təəccübləndirdi.
SXQH-Ş Cənubi Kordofan və Mavi Nil ştatlarının geniş ərazilərini idarə edir. Bu qrup 40 ildir ki, ordu ilə, eləcə də əvvəllər ordunun müttəfiqi olan, lakin sonra bir-birinə qarşı çıxan ÇDQ ilə müharibə vəziyyətindədir.
SXQH-Ş, 1980-ci illərin əvvəllərində cənubun müstəqilliyi və şimali, mərkəzi Sudan elitalarının marjinallaşdırmasına son qoymaq üçün yaranan SXQH-dən doğulub.
O vaxtkı mərkəzi Sudandan olan təxminən 50 icmadan ibarət Nuba qrupu da SXQH-nin tərkibində idi.
Lakin 2011-ci ildə Cənubi Sudan müstəqillik qazandıqda, Nuba döyüşçüləri SXQH-Ş adını alaraq Xartuma qarşı üsyanlarını davam etdirdilər. Onlar 2016-cı ildə keçmiş prezident Ömər əl-Bəşir tərəfindən onlara qarşı yerləşdirilən ÇDQ-ni məğlub etdilər.
Təxminən on il sonra, 2 iyul tarixində, "Təsis" Hemedtinin rəhbər, SXQH-Ş-dən əl-Hilunun isə müavin olduğu 31 üzvlü yüksək səviyyəli rəhbərlik şurasını elan etdi.
31 nəfərlik şuranın tam siyahısı hələ də ictimaiyyətə açıqlanmasa da, "Əl-Cəzirə Mübaşir"ə verdiyi müsahibəyə görə, ora Darfurda yerləşən Sudan Azadlıq Birlik Qüvvələrinin (SABQ) rəhbəri Tahir əl-Həcər də daxildir.
"Confluence Advisory" düşüncə mərkəzinin təsisçisi və Sudan üzrə ekspert Xulud Xeyr hesab edir ki, "Təsis" yaxın vaxtlarda ÇDQ və onun müttəfiqlərinə orduya qarşı mübarizədə kömək edəcək bir hökumət quracaq.
O izah etdi ki, ÇDQ rəsmi bir hökumət donu altında yardım qruplarından daha çox faydalanmaq, yalnız dövlətlərə satıla bilən qırıcı təyyarələr kimi mürəkkəb silahlar əldə etmək və ordu ilə gələcək danışıqlarda mövqeyini gücləndirmək istəyir. Bu, onların özlərini paralel hökumət kimi təqdim etmələrinə imkan verəcək.
Xeyr dedi: "Onlar üsyançı bir qrup olaraq heç bir vasitəçilik prosesinə getmək istəmirlər. Legitliyini artırmaq üçün bir paralel hökumət kimi görünmək arzusundadırlar."
Əl-Cəzirə "Təsis"in sözçüsü Əla Nuquddan, ittifaqın sadəcə yerdəki silahlı qruplar üçün beynəlxalq legitimlik qazanmaq məqsədilə yaradıldığı ittihamlarına cavab verməsini xahiş etdi.
O, nəşr olunana qədər cavab verməsə də, "Təsis" özünü "Yeni Sudan"ın təməli kimi təqdim edir. Bu qurumun iddia etdiyinə görə, o, tarixən laqeyd qalan və təqiblərə məruz qalan icmaları qorumaq niyyətindədir, halbuki ÇDQ Darfurda "ərəb olmayan" kimi tanınan oturaq icmalara qarşı etnik qətliamlar və soyqırım törətməkdə ittiham olunur. Bu addım, faktiki olaraq, ölkədə paralel hökumət strukturlarının möhkəmlənməsinə xidmət edir.
Lakin "bu, yalnız müharibə dinamikasından yaranan bir qrupdur, baxmayaraq ki, onların bütün narrativləri bunu marjinallaşdırılmışların koalisiyası kimi təqdim edir", – Sudan üzrə ekspert və Mançester Universitetinin doktorantı Həmid Xələfəllah vurğuladı.
"Nümunəvi Övladlar"
Port Sudandakı hökumət tərəfindən Cəbrayıl İbrahim Ədalət və Bərabərlik Hərəkatına (ƏBH), Mini Arko Minavi isə Sudan Azadlıq Ordusu – Mini Minaviyə (SAO-MM) rəhbərlik edirlər. Bu qruplar da cari Sudan müharibəsinin əsas fiqurlarındandır.
Bu iki silahlı qrup əsasən Darfurun geniş qərb bölgəsindən olan oturaq, əkinçiliklə məşğul olan "ərəb olmayan" icmalardan təşkil olunmuşdu. Onlar 2003-cü ildə mərkəzi hökumətə qarşı üsyan qaldırmaq üçün birləşmişdilər.
Onların bəyan edilmiş məqsədi icmalarına qarşı təqib və laqeydliyə son qoymaq idi, lakin Sudanın əksər silahlı qrupları kimi, onlar da silahlarından dövlət xəzinələrinə çıxış və hökumətdə yüksək vəzifələr almaq üçün danışıqlar vasitəsi kimi istifadə etdilər.
Xeyr qeyd etdi: "Bütün bu Sudan müharibəsi göstərdi ki, əgər silah götürsən, o zaman güc əldə edə bilərsən."
O əlavə etdi: "ÇDQ bu modelin həqiqətən də nümunəvi təmsilçisidir."
ÇDQ indiki formasında 2003-cü ildə başlayan Darfur müharibəsi zamanı meydana gəldi. Bu, əl-Bəşirin Məhəmməd Həmdən "Hemedti" Daqaloyu və onun qorxulan "ərəb" Xalq Müdafiə Qüvvələri (Canqavid) hərbi birləşməsini həmin dövrdəki Sudan müharibəsi kontekstində üsyanı yatırmaq üçün cəlb etməsi ilə baş verdi.
Əl-Bəşir "ərəb olmayanlara" qarşı saysız-hesabsız vəhşiliklərdə iştirak edən Hemedtini 2013-cü ildə Canqavidləri ÇDQ-yə çevirərək mükafatlandırdı. Beləliklə, Hemedti bu qüvvənin rəhbəri oldu və ordu tərkibində yer aldı.
Dövlətin bir hissəsi olaraq, Hemedti gəlirli qızıl mədənləri üzərində nəzarəti möhkəmləndirə, yeni üzvlər cəlb edə və on milyonlarla dollar qarşılığında döyüşçülərini regional müharibələrdə iştirak etmək üçün icarəyə verə bildi.
Əl-Bəşir 2019-cu ilin aprelində xalq üsyanı nəticəsində devrildikdə, zəngin və güclü Hemedti Keçid Hərbi Şurasında əl-Burhanın müavini oldu.
Milis Dövləti və Müharibə İqtisadiyyatı?
Analitiklərin xəbərdarlığına görə, "Təsis", eləcə də Port Sudandakı ordunun dəstəklədiyi hökumət silahlı aktorlardan asılıdır. Bu o deməkdir ki, daha çox yerli komandir siyasi güc qazanmaq üçün kifayət qədər güclü olmaq ümidi ilə öz qüvvələrini genişləndirə və silahlar əldə edə bilərlər. Bu vəziyyət, ölkədə bir növ paralel hökumət sistemi yaradır.
"Sudan Şəffaflıq və Siyasət İzləmə Mərkəzi"nin Baldo qeyd etdi ki, Şimali Sudandan olan və orduya sadiq komandir Məhəmməd "əl-Cakomi" Seyid Əhməd bir neçə həftə əvvəl öz ambisiyalarına işarə edən bir bəyanat vermişdi.
Əl-Cakomi ÇDQ-nin mümkün hücumundan Sudanın Şimali Ştatını qorumaq üçün Eritreyada 50.000 nəfəri təlim keçəcəyini bildirdi. O, "Əl-Cəzirə Mübaşir"ə verdiyi müsahibədə planını təsdiqlədi.
Bundan əlavə, Baldo Əbu Aqla Keykelə istinad etdi. Keykelin qüvvələri 2024-cü ilin oktyabrında ÇDQ-dən orduya keçdikdən üç ay sonra, orduya Gezira ştatının kənd təsərrüfatı ərazisini geri qaytarmaqda mühüm rol oynamışdı.
"Human Rights Watch" (HRW) və Əl-Cəzirənin hesabatları Keykelin döyüşçüləri tərəfindən törədilən vəhşiliklərə işarə edir ki, bu da Avropa İttifaqını 18 iyul tarixində ona qarşı sanksiyalar tətbiq etməyə vadar edib.
Buna baxmayaraq, analitiklər onun gücünün artdığını və müəyyən bir siyasi hakimiyyət forması əldə etmək ambisiyalarına malik ola biləcəyini söyləyirlər.
Baldo Əl-Cəzirəyə bildirdi: "Bunlar ordunu öz muxtar hərbi birləşmələri vasitəsilə girov saxlaya bilən fərdlərdir... bu, tort bölünəndə paylarını təmin etməyin bir yoludur."
Sudan iqtisadiyyatı üzrə ekspert Cövahər Kanu qeyd etdi ki, ordu tərəfindən dəstəklənən hökumət, öz tərəfində saxlamaq istədiyi silahlı aktorları sakitləşdirmək üçün ehtimal ki, yeni vəzifələr yaradaraq onları mükafatlandıracaq.
O, Əl-Cəzirəyə dedi: "Hökumət sadəcə olaraq mümkün qədər çox nazirlikləri artırmalı olacaq... mümkün qədər çox insanı mükafatlandırmaq üçün."
Lakin nə Port Sudan, nə də "Təsis" əbədi olaraq siyasi vəzifələr paylaya bilməyəcək, xüsusən də Sudan müharibəsi davam edərsə və daha güclü hərbi birləşmələr meydana çıxarsa. Bu, hər iki paralel hökumətin gələcəyini sual altına alır.
Xeyrin sözlərinə görə, ordu kifayət qədər gəlirə malik deyil – bu, ölkənin demək olar ki, yarısına, o cümlədən gəlirli qızıl mədənlərinə və kənd təsərrüfatı torpaqlarına nəzarəti itirməsinin nəticəsidir.
O əlavə etdi ki, Hemedti və ailəsinin öz şəxsi sərvətlərinin böyük hissəsini yeni döyüşçülərin ödənişlərinə xərcləməsi ehtimalı azdır. Bütün Sudan müharibəsi boyu ÇDQ, döyüşçülərini hücum etdikləri şəhər və kəndləri talan etməyə icazə verərək həvəsləndirmişdir.
Lakin talan ediləcək şeylər qurtardıqda, hərbi birləşmələr öz feodalarını qurmaq üçün keçid məntəqələri yaradaraq keçən insanlardan və mallardan yüksək vergi ala bilərlər, – Xeyr xəbərdarlıq edir.
O, Əl-Cəzirəyə dedi: "ÇDQ və ordu tərəfindən dəstəklənən yeni yırtıcı davranış keçid məntəqələri olacaq. Bu keçid məntəqələri bir üsyançı liderin ərazisini digərindən ayıracaq."
Xeyr əlavə etdi: "On il sonra hansı hərbi birləşmənin orduya, hansının isə ÇDQ-yə sadiq olduğunu ayırd etmək çətinləşə bilər."
Oxucu Şərhləri
Bu vəziyyəti digər Afrika ölkələrində, məsələn, Somali və ya Konqo Demokratik Respublikasında müşahidə olunan oxşar durumlarla müqayisə etmək maraqlı olardı. Bu ölkələrdə də hərbi liderlərin siyasi hakimiyyətə nüfuz etməsi, siyasi sabitliyi və iqtisadi inkişafı maneə törədən əsas amil olmuşdur. Sudan'dakı vəziyyət, ölkənin zəngin təbii ehtiyatlarına baxmayaraq, nə qədər davamlı qeyri-sabitliyin uzun müddət davam edən iqtisadi geriləməyə gətirib çıxardığını nümayiş etdirir.
İdris hökumətinin islahatları nə dərəcədə müvəffəqiyyətli olacağı, Darfurdan olan iki şəxsin rolundan və daha geniş miqyasda, müxtəlif etnik qruplar və regional qüvvələr arasındakı güc balansından asılıdır. Belə bir çətin vəziyyətdə texnokratlardan ibarət bir hökumətin həqiqətən ədalətli və effektiv bir islahat proqramı həyata keçirə biləcəyindən əmin olmaq üçün hansı amillər nəzərə alınmalıdır?
Sudan kontekstində, məqalədə qeyd edildiyi kimi, Darfurdan olan iki milis liderinin təsiri, hər hansı bir islahatın uğurunu ciddi şübhə altına alır. Rusiya nümunəsindən fərqli olaraq, Sudanda siyasi güc paylaşımı və sabitlik məsələsi daha mürəkkəbdir. Buna görə də, yalnız texnokratlardan ibarət bir hökumətin müvəffəqiyyət qazanacağına dair inam zəifdir. Hazırkı vəziyyətin nəticələrini proqnozlaşdırmaq üçün əlavə məlumat lazımdır, xüsusilə milis liderlərinin mövqeyi, onların hökumətin siyasətinə təsiri və digər maraqlı tərəflərlə olan münasibətləri haqqında ətraflı məlumatlar vacibdir.
Bu, Sudanın uzunmüddətli inkişafının əsas amillərindən biri olan qüvvə balansının və siyasi gücün paylanmasının dərin bir məsələsini ortaya qoyur. Əgər millətçi qruplar siyasi prosesə bu qədər güclü təsir edə bilirlərsə, uzunmüddətli siyasi sabitlik və iqtisadi inkişaf necə təmin edilə bilər? Belə bir kontekstdə, texnokratlardan ibarət bir hökumət, öz-özünə kifayət edən bir həll ola bilərmi, yoxsa köklü sosial və iqtisadi islahatların nəticə verməsi üçün siyasi səhnədə daha geniş dəyişikliklər lazımdır?
Bununla belə, gəlin məsələnin bu tərəfini də nəzərə alaq: Kamil İdrisin texnokratlardan ibarət hökumət qurması, özündə müsbət bir addım olsa da, həqiqi siyasi gücün hələ də hərbi və ya milis qruplarının əlində qaldığını göstərir. Bu, texnokratların əslində effektiv qərarlar qəbul etmək imkanlarını məhdudlaşdıra bilər. Başqa sözlə, hökumət formalaşdırma mexanizminin dəyişməsi ilə, həqiqi güc balansında əhəmiyyətli bir dəyişiklik olmaya da bilər. Belə bir situasiyada, "köklü islahatlar" hədəfi nə qədər real və ya əldə edilə biləndir sual altındadır. Yəni, məsələ daha çox hökumət formalaşdırma prosesinin kosmetik düzəlişindən ibarət olmaya da bilər. Darfurdan olan iki milis liderinin təsiri nəzərə alındıqda, bu ehtimal daha da güclənir. Onların niyyətləri və hərəkətləri ətraflı araşdırılmadan hökumətin uzunmüddətli davamlılığı və islahatlar gündəmindəki uğur imkanlarını qiymətləndirmək çətindir.
Lakin, məsələnin digər bir tərəfini də nəzərə almaq lazımdır. Məqalə əsasən milis başçılarının hökumətə təsirini vurğulayır, ancaq hökumətin özü də bu milis qruplarının yaranması və güclənməsində müəyyən dərəcədə rol oynamış ola bilər. Bu, məsələn, müəyyən siyasi və iqtisadi maraqların müdafiəsi üçün bu qruplara bilərəkdən dəstək verilməsi, və ya onların tənzimlənməsindəki qeyri-kafi addımlar nəticəsində baş verə bilər. Belə bir yanaşma, yalnızca milis başçılarını günahlandırmaqdan daha geniş və bəlkə də daha dəqiq bir şəkil təqdim edər. Hökumətin bu qrupların fəaliyyətinə nə dərəcədə müdaxilə etdiyini müəyyən etmək üçün daha çox araşdırma aparmaq məqsədəuyğundur.
Şərh Yaz